Op het nog immer fraaie eiland Curaçao is het vandaag woensdag 18 april 2012 geworden. Ook vandaag is het weer bijzonder warm op dit fraaie eiland. Met een temperatuur van ongeveer 33 graden Celsius en niet al te veel wind, is het welhaast onmogelijk het overhemd droog te houden. Slechts door de airconditioner in de auto op maximale snelheid te laten draaien, gelukt het om met enigszins toonbare kleding op het werk aan te komen. Uw Hoofdredacteur kan U dan ook enigszins blij melden dat dit ook vanochtend weer naar behoren gelukte. Veel meer gelukte er echter niet, maar daarover leest U meer in deze editie van "een zonnig avontuur." 
De route die Uw Hoofdredacteur vanochtend diende te volgen om op de arbeid te geraken, was anders van aard dan normaal. Het feit dat Moeder de vrouw nog immer "geniet" van een fikse griep, was daar debet aan. Normaliter worden de beide olijkerds namelijk door hun Moeder naar school gebracht waardoor Uw Hoofdredacteur het drukke ochtendverkeer kan mijden en vroeg op de werkplek kan aankomen. Vanochtend zou dat echter van geen kant lukken. Uw Hoofdredacteur diende namelijk, bij afwezigheid van Moeder de vrouw, de beide olijkerds in hun klasjes af te leveren. Nu was dat echter niet zozeer het grootste probleem. Nee, een veel groter probleem vormt de aanleg van een nieuwe rotonde op dit eiland. "Deze werkzaamheden dienen, in verband met het drukke verkeersaanbod, zo spoedig mogelijk te zijn afgerond. Dit betekent dat er, uiterlijk over 8 maanden, een eind aan de werkzaamheden moet zijn gekomen," althans zo luidt de berichtgeving in de locale media. Welnu, het kostte Uw Hoofdredacteur zo ongeveer een uur om, door medeweggebruikers, toegelaten te worden tot de rondweg die tijdelijk (slechts 8 maanden immers) al het verkeer moet opnemen. Al met al duurde een ritje dat normaliter ongeveer 20 minuten in beslag neemt, vanochtend zeker drie maal zo lang. Een uitermate goed begin van de dag dus!
Daarmee was het leed echter niet geleden. De (buik)griep lijkt als een epidemie medewerkers te vellen. Zo ook vanochtend, toen Uw Hoofdredacteur zo tegen vier uur in de ochtend al een bericht kreeg van de heer Angelus: "Het spijt mij bijzonder Hoofdredacteur, maar ik heb zulke krampjes in mijn buik." Nu was het zo dat de dochter van Uw Hoofdredacteur daar in haar babyjaren ook frequent last van had. Daarbij legde Uw Hoofdredacteur haar dan op zijn armen en suste haar in slaap. Even overwoog Uw Hoofdredacteur dat de heer Angelus waarschijnlijk een soortgelijke behandeling zou believen, maar dat ging Uw Hoofdredacteur dan toch veel te ver. Angelus was en bleef dan ook geveld. Dat was echter nog niet alles. Even later berichtte de heer Jumping Paul namelijk: "Het zou voor mijn gezondheid een enorme stimulans betekenen wanneer U mij toestemming kunt en wilt verlenen om nog vele uren in mijn bedstee te kruipen." U begrijpt het al, het was dus uitermate rustig op het werk vandaag. 
Om het geheel te vervolmaken, meldde zich aan het begin van de ochtend de heer Pinoccio. Met een bedroefd gelaat vroeg hij Uw Hoofdredacteur om een onderhoud. Direct stak hij van wal: "Het spijt mij bijzonder heer Hoofdredacteur. Ik weet dat de heer Angelus en ik, met groot lef, hebben toegezegd de visfilets voor de BBQ van komende zondag te regelen. Nu de heer Angelus echter geveld is door krampjes, heb ik geen andere keus dan toe te geven dat hij de betere visser van ons twee is. Mij persoonlijk zal het zeker niet lukken voldoende vis bijeen te brengen. Sterker nog, ik weet niet eens wat het correcte uiteinde van de benodigde speer is. Met andere woorden, we moeten de BBQ uitstellen tot het moment dat Angelus wederom te water kan worden gelaten. Het spijt mij bijzonder en ik hoop dat U mij dit niet euvel zult duiden." Uw Hoofdredacteur dacht eens diep na, trok een zeer teleurgesteld gezicht en deelde Pinoccio mede dat hij het vervolg van het gesprek zou verdagen tot het eerstvolgende functioneringsgesprek. Daarmee lijkt de kwestie dus voorlopig even afgehandeld. Helaas!!Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten