Het is Goede Vrijdag 6 april 2012 op het heerlijk warme eiland Curaçao. Het zonnetje schijnt volop, Moeder de vrouw verkeert in de onderwaterwereld van Boca Sami en de Olijke Twee spelen naar hartenlust. Tijd voor Uw Hoofdredacteur om U te verhalen op gebeurtenissen vanaf dit zo fraaie eiland. Het is immers alweer enige dagen geleden dat U de meest recente editie van "een zonnig avontuur" kon verwelkomen. Zeer drukke werkzaamheden, gevoed door lastige politieke overwegingen, waren daaraan voor een groot gedeelte debet. Nu is het echter zover dat Uw Hoofdredacteur een aantal vrije dagen in het vooruitzicht heeft en is er dus tijd om te schrijven. Zoals gezegd, de afgelopen dagen was het erg druk. Vele, vele overleggen dienden te worden gevoerd met verschillende deelnemers. Dat vroeg veel capaciteit de afgelopen dagen, maar gelukkig was er bij tijd en wijle ook gelegenheid om de zinnen even te verzetten. Zo werd er een aantal malen, met de Olijke Twee die immers vakantie genieten, genoten van een heerlijk dinertje, bijvoorbeeld op het strand van Pirate Bay. Terwijl je slechts het ruisen der golven hoort smaakt de maaltijd dan over het algemeen overheerlijk. U ziet, er dient sprake te zijn van balans, hetgeen tot op heden prima gelukt.
Een viertal vrije dagen hebben de verschillende teamleden in het vooruitzicht. Reden voor verschillenden van hen om daar optimaal gebruik van te maken. Zo vertrok vanochtend, zo tegen de klok van half tien, de heer Jumping Paul richting het eiland van Sint Maarten. Hij geniet derhalve van een korte vakantie. Zo ook de familie Angelus, die tijdelijk in Nederland verblijft. Met grote regelmaat worden op Curaçao berichten van hen ontvangen die melding maken van extreme koude in Nederland. De (veel) rustiger Fries geniet van rust; hij heeft besloten zich terug te trekken in zijn stulpje op Curaçao. De heer Pinoccio kent eenzaamheid nu zijn eega en zoon zich ook, voor een korte periode, in Nederland bevinden. En Uw Hoofdredacteur? Welnu, deze heeft gelegenheid wat "quality time" met zijn kinderen door te brengen nu Moeder de vrouw in de ban is van de duiksport. U ziet, de verschillende teamleden houden zichzelf op een uitstekende manier bezig.
Gisteren was het weer eens zover. eenmaal in de vier tot vijf weken meldt zich de huiskapster aan de deur van Huize Hoofdredacteur. Je dient er nu eenmaal netjes bij te lopen, zeg nu zelf. Gisteren was het, naast Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur, ook tijd om de jongste olijkerd, Levi geheten, te laten kappen. Nu heeft het mannetje, of beter gezegd had het mannetje, schitterende blonde lokken die hem uitstekend stonden. Gisteren was het volgens hem echter tijd om radicaal de schaar in de mooie lokken te laten zetten. Uw Hoofdredacteur sputterde eerst nog behoorlijk tegen toen Moeder de vrouw kwam melden dat "Levi kort haar wilde."
Zijn opmerking dat een vierjarige peuter toch eigenlijk nog niet echt hoeft te worden opgenomen in een medezeggenschapscommissie, werd alras door Moeder de vrouw terzijde geschoven. "Hij mag het toch zeker wel zelf weten? Het is immers zijn eigen haar? Ach, laat hem toch. Het wordt vast wel leuk!" En zo kon het dus zijn dat Uw Hoofdredacteur, met tranen in zijn ogen, kon waarnemen dat de kapster rigoureus de schaar en het mes in de, tot dan toe, mooie blonde lokken van het ventje zette. Inmiddels, de knipbeurt is alweer geruime tijd achter de rug, kan Uw Hoofdredacteur er nog steeds niet aan wennen. Het lijkt alsof er een replica van de heer Justin Bieber is gecreëerd. "Gel, er moet gel in", is het enige wat het mannetje nog roept. "Ik heb een kuif. Papa, vind je het ook goed om mij voortaan Kuifje te noemen? Och, wat ben ik toch blij met mijn nieuwe haren", zo berichtte het mannetje. Nou ja, dat maakt dan wel weer het een en ander goed. Al blijft het wel even wennen!
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten