Het is dinsdagavond 17 april 2012 op het zwoele eiland Curaçao. De zon scheen vandaag weliswaar regelmatig, maar zo af en toe viel er ook wat regen uit de lucht. Het was dan ook drukkend warm vandaag. Nu, zo tegen kwart over zeven in de avond, waait er een zacht briesje waardoor het buiten heerlijk vertoeven is. Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur zijn zojuist teruggekeerd vanaf het locale vliegveld Hato. Vriend Rob vliegt namelijk over een half uur terug naar Nederland, waar de temperatuur tot zijn zeer grote spijt in de buurt van het vriespunt schijnt te verkeren. En zeg nu zelf, dat valt natuurlijk niet mee wanneer je zojuist een dag of tien in de buurt bent geweest van veel hogere temperaturen en warm zeewater. Hoe het ook mag zijn, het was een uitermate memorabele week met vriend Rob. Met grote spijt dienden Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur dan ook afscheid te nemen. Iets wat zeker Moeder de vrouw zeer zwaar viel, zij was namelijk behoorlijk ziek vandaag. Maar goed, zo gaat het nu eenmaal, dat afscheid nemen dan. Gelukkig heeft vriend Rob wel het een en ander op dit fraaie eiland achtergelaten, waarover in deze editie van "een zonnig avontuur" meer te vernemen valt.
Trots als een pauw vertelt hij het tegen eenieder die hij maar tegenkomt: "Ik heb een woestuintje voor mijn verjaardag gekregen van Rob. En daarin groeien ook rode Pietjes." Althans, zo luidt de boodschap van Levi, onze jongste olijkerd. U ziet, vriend Rob heeft Uw Hoofdredacteur verzekerd van groente voor de komende decennia. Honger hoeft er niet geleden te worden met verschillende soorten radijs, kool en dus rode Pietjes. Wel vraagt Uw Hoofdredacteur zich af hoe deze hoeveelheid groente zal passen in een woestuintje van een meter bij een meter. De kleine olijkerd is er echter maar wat blij mee, zeker toen hij vanmiddag constateerde dat de zaadjes zijn getransformeerd tot kleine plantjes. "Het is echt mijn mooiste cadeau", zo laat het mannetje regelmatig weten. En zo blijft er dus toch een stukje Rob op Curaçao achter!
Komende zondag moet het gebeuren. U moet weten, de heren Pinoccio en Angelus tonen zich, met grote regelmaat, verwoede vissers. Zij trachtten daarbij steevast slechts een soort vis te bemachtigen. Dat doen zij met name omdat die vis, koraalduivel of lionfish geheten, zo langzamerhand is verworden tot een enorme plaag voor de kust van Curaçao. Alle kleine vis wordt door deze koraalduivels verslonden en, omdat zij niet echt een natuurlijke vijand hebben, dient deze vis te worden bestreden. En dat is nu juist waar beide heren in beeld verschijnen. Uitgedost als een paar indianen (Klukkluk & Hiawatha), bewapend met speren en een netje, slagen zij er steevast in vele van deze vissen te bemachtigen. Dat is nog niet zo eenvoudig, de lieverdjes hebben diverse giftige stekels. Echter, het illustere tweetal haalt veelal een fraai maaltje naar boven. Een maaltje, U leest het goed.
De filet van de koraalduivel is immers uitermate lekker te verteren. En dus is besloten dat deze week in het teken staat van een BBQ jacht. Wanneer beide heren er in zullen slagen voldoende filets te veroveren, dan staat de komende zondag in het teken van een overheerlijke BBQ bijeenkomst. Uw Hoofdredacteur is vanzelfsprekend dan ook uitermate benieuwd of alle grootspraak ook daadwerkelijk tot een lekker hapje zal leiden!
Dan kwamen zojuist de eerste afbeeldingen van het vieren van de verjaardag van de jongste olijkerd binnen bij Uw Hoofdredacteur. De verjaardag die afgelopen maandag, op de eerste schooldag na de vakantie, werd gevierd in de klas van het ventje en zijn juf Liselore. Trots mocht het ventje voor het digibord gaan staan om de hem geschonken digitale taart te versieren. U ziet, zelfs op verjaardagen op school valt aan de digitale snelweg niet langer te ontkomen! Het kereltje vond het prachtig. Daar kan de olijkerd vast en zeker wel weer een jaar op teren.Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten