Op het zo fraaie
eiland Curaçao is vandaag een bijzonder spannende dag aangebroken. Immers
vandaag, op 18 december 2013, gaat het proces van start tegen de verdachten van
de moord op wijlen de heer Wiels, aanvoerder van de politieke partij Pueblo
Soberano. Kort nadat de heer Wiels aankondigde de corruptiepraktijken van
politici en zakenlieden aan de kaak te gaan stellen, werd hij op het strand van
Marie Pompoen geliquideerd. Het Openbaar Ministerie kwam uiteindelijk een
zestal verdachten op het spoor. Daarvan zijn er thans nog vier over nu een der
verdachten zelf ook werd geliquideerd en een andere verdachte zelfmoord pleegde
in een politiecel. Onder zeer zware bewaking werden de verdachten, geketend en
wel, door met bivakmutsen vermomde politiemensen de rechtszaal binnengeleid
vanochtend. De publieke belangstelling is zeer groot, hetgeen U zich wellicht
kunt voorstellen. Uw Hoofdredacteur is ten zeerste benieuwd of er vandaag meer
duidelijkheid zal worden verschaft over hetgeen zich daadwerkelijk heeft
voorgedaan in de aanloop naar de 5e mei van dit jaar, toen wijlen de heer Wiels
het leven liet. Vanzelfsprekend wordt U daarover, in een volgende editie van
"Een Zonnig Avontuur" nader geïnformeerd.
Vandaag is het voor
de Olijke Twee de laatste schooldag van dit jaar. Vanmiddag, tegen de klok van
half een, begint voor hen een welverdiende vakantie. Zij vallen direct met hun
neus in de boter nu beiden vanmiddag zijn genood op een verjaarspartijtje op het
strand van Pirate Bay (het voormalige Hooks Hut)! U begrijpt, beiden stonden
vanochtend dan ook zeer blij gemutst op. Immers, het was hen, na het Kerstdiner
van gisterenavond, toegestaan een uurtje later dan gebruikelijk, op school te
verschijnen. Met in hun hand allerlei lekkere dingen ("we gaan op school
ontbijten Pap") en speelgoed vertrokken de olijkerds naar hun klasjes. De
eerstvolgende schooldag is vervolgens pas op 6 januari van het nieuwe jaar
aanstaande. Wat een lekker vooruitzicht! Dat vooruitzicht geldt trouwens nog
niet voor Moeder de vrouw nu haar klas nog twee dagen langer lessen mag
genieten. Moeder de vrouw moet dan ook nog even doorzetten , hetgeen haar
overigens zwaar valt. Gelukkig dat gisterenavond dan ook even de zinnen konden worden
verzet op het Kerstfeest van de Schroederschool.
Tegen de klok van 6
uur werd gisteren het gezin Hoofdredacteur verwacht op het schoolplein van de
Schroederschool, de school waar de beide olijkerds dagelijks worden afgezet om
er lessen te volgen. Al uren van te voren waren de Olijke Twee drukker dan
ooit; zenuwachtig van het vooruitzicht te mogen genieten van een heus
Kerstdiner. "Mogen we nu eindelijk onze mooie kleren aan Mama?" zo
weerklonk om de haverklap. Uiteindelijk werd het tijd om onder de douche te
springen en de stemmige kerstkledij uit de kast te halen. "Ik mag gelukkig
mijn trouwpak aan", zo wist de
jongste olijkerd, Levi geheten, te vertellen. Dochterlief Julia daarentegen had
zich een heuse galajurk aangeschaft, met voor aan haar voeten een paar pracht
gouden muiltjes. U begrijpt, het tweetal zag er uit om door een ringetje te
halen! Uiteindelijk werd, door schoolleider Roel, het teken gegeven dat het
diner van start zou kunnen gaan. Dit overigens eerst nadat het schoolkoor,
waarvan de Olijke Twee deel uitmaken, stemmige kerstliederen ten gehore had
gebracht.
De etenswaar,
bereid door de verschillende leerlingen en hun ouders, zag er bijzonder
smakelijk uit. Van knakworsten tot gevulde eieren; van slagroomsoes tot Kerstmannentaart:
werkelijk alles was voorhanden. Uw Hoofdredacteur werd geacht plaats te nemen
aan de tafel van zoonlief Levi terwijl Moeder de vrouw zich met dochterlief
Julia aan een andere tafel neerzette. "Ik zal steeds eten voor je halen
Pap! Dan neem ik wat ik zelf lekker vind en doe dat dan tweemaal: dan heb jij
steeds hetzelfde als ik!" zo berichtte zoonlief. En inderdaad, Uw
Hoofdredacteur kreeg exact hetzelfde voorgeschoteld als dat wat de olijkerd
zelf at. Dit betekende dat, gaandeweg de avond, 10 stukken stokbrood, 20
knakworstjes, 15 slagroomsoezen en 40 gevulde eieren aan Uw Hoofdredacteur werden
gepresenteerd. Dat zijn namelijk de lekkernijen die door zoonlief hooglijk
werden gewaardeerd, al deed het hem minder deugd dat de eerste hap in een
slagroomsoes maakte dat de, daarin aanwezige, slagroom op zijn stropdas landde.
Het werd dus
uiteindelijk een avond om niet snel te vergeten, al was het maar vanwege de
buikpijn waarmee Uw Hoofdredacteur het resterend gedeelte van de avond mocht
rondlopen. "Wat was het gezellig of niet Pap?" zo vroegen de beide
olijkerds herhaaldelijk aan Uw Hoofdredacteur. En inderdaad, gezellig was het
zeker! Een prima schooljaar op een fantastische school kon daardoor op een
uitmuntende wijze worden afgesloten. Nu eerst maar eens genieten van de
vakantie. Volgend jaar zien we dan wel weer verder!
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten