Een reis met Maria Callas.....

Vandaag is het, op het zo heerlijke eiland Curaçao, woensdag 4 december 2013 geworden. Het is de dag voor Sinterklaas, terwijl Uw Hoofdredacteur gisteren, aan het einde van de middag, al als een cadeautje werd binnengehaald. Immers, met een fikse vertraging arriveerde Uw Hoofdredacteur gisteren per enorme KLM Boeing, na een lange vlucht via Sint Maarten, op Curaçao. Met een gehuil als waren de Olijke Twee Wereldkampioen Voetbal geworden, werd Uw Hoofdredacteur onthaald. "Och Papa, we hebben je zo gemist! Echt waar hoor Pap. Zitten er ook nog cadeautjes in je koffer Pap?" U begrijpt, het was na een drukke en redelijk slapeloze week in het verre en kille Nederland, goed om weer thuis te komen. Ditmaal had Uw Hoofdredacteur een plek aan de raamkant van de grote KLM vogel. Gelukkig ontbrak King Kong uit de Oekraïne deze keer en was hij ingeruild voor een klein wezentje van een jaar of vier met een stem als die van Maria Callas. Niet zo zuiver weliswaar, maar zeker zo hard. Wat een lawaai, wat een lawaai. Gelukkig ontving Uw Hoofdredacteur, al snel na de start, een prima set oordoppen van de stewardess, waardoor het aantal decibellen onmiddellijk een stuk draaglijker werd.

Wat heeft Uw Hoofdredacteur overigens een drukke, maar oh zo gezellige week achter de rug. Naast vele vergaderingen en bijeenkomsten was er, vooral in het afgelopen weekeinde, de mogelijkheid om oude vrienden en bekenden op te zoeken. Een wel zeer bijzondere avond mocht Uw Hoofdredacteur meemaken in het Noordelijke Heerenveen, alwaar de 95% Friese familie werd bezocht. Toen Uw Hoofdredacteur er, aan het begin van de zaterdagmiddag, arriveerde werd hem onmiddellijk het programma verduidelijkt door de 95% Fries. "Ik ben zo druk joh! Op dit moment wordt onze hond geopereerd; die haal ik straks op. Daarna moet ik nog douchen en dan gaan we even een hapje eten. Vervolgens gaan we naar het stadion voor de voetbalwedstrijd van onze locale trots. Nadien zijn we genood op een afscheidsfeest van de buurjongen; die vertrekt binnenkort voor een lange periode naar Australië. Daarna zien we het dan wel!"

Enige tijd later kon inderdaad een enorme hond worden afgehaald bij de dierenarts. Afgesproken werd dat dochter Janna zich, tot in de avond, om het dier zou bekommeren. Zij ontving die avond immers een keur aan vriendinnen die haar gezelschap zouden komen houden. In alle rust konden de 95% Fries en Uw Hoofdredacteur vervolgens het programma gaan afwerken. Hetgeen grotendeels gelukte, althans tot op het moment dat het afscheidsfeestje van de buurjongen werd bereikt. De 95% Fries kreeg telefoon: "Hoi Pap, met Janna. Weet je nog Pap dat je ooit een paar handboeien hebt gekregen? Heb je daar toevallig ook een sleuteltje van? Het is namelijk zo dat we een beetje zaten te geinen en toen, per ongeluk, een vriendinnetje in de boeien hebben geslagen. Maar, nu kunnen we de handboeien niet meer loskrijgen! Wat moeten we nu doen?" De 95% Fries dacht eens diep na en constateerde dat, aan zijn sleutelbos, nog een klein sleuteltje zat dat mogelijk op de boeien zou passen. "Kom maar naar het afscheidsfeestje", zo berichtte hij zijn dochter. En, zo kon het dan ook zijn dat Uw Hoofdredacteur, voor het eerst in zijn toch al best lange leven, getuige was van het loskoppelen der boeien in de binnenstad van Heerenveen. Voorwaar iets om niet snel te vergeten!

Het werd sowieso een lange avond. Immers, nadat het afscheidfeest van de buurjongen werd verlaten, werd onderdak gevonden in "De Blauwe Kater". De 95% Fries, die inmiddels ook werd vergezeld door eega Jolanda, bleek er een welkome gast. Welhaast alle buren van de 95% Fries bleken pakweg een uurtje later ook binnengekomen te zijn. Het feest kon beginnen! Welnu, een feestje werd het zeker. Luidkeels meezingend werd al snel de vroege ochtend van zondag bereikt en, na slechts een kort slaapje, werd het voor Uw Hoofdredacteur tijd om zijn reis voort te zetten. Ditmaal voerde de trip richting Almelo en vervolgens, enige uren later, naar Den Haag. Een onvergetelijke week, met ontmoetingen met de heren Angelus, Jumping Paul en Pinoccio, kon zo langzamerhand worden afgesloten. De maandag wachtte nog met enige bijeenkomsten, waarna Uw Hoofdredacteur zijn mandje al vroeg opzocht. Immers, de KLM vlucht vertrok op een zodanig tijdstip dat Schiphol al vroeg diende te worden bereikt. Op Schiphol aangekomen, ontving Uw Hoofdredacteur een bericht op zijn telefoon. Afkomstig van de KLM ditmaal. "Uw vliegtuig is ongeveer anderhalf uur vertraagd. Doet U dus maar kalm aan!" Hetgeen geschiedde!

Wordt vervolgd.....