Op het vandaag enigszins bewolkte eiland Curaçao is het vrijdag 7 oktober 2011 geworden. Het is vandaag een beetje een feestdag op dit zo fraaie eiland, deze dag staat namelijk in het teken van de medewerkers van de organisatie waar Uw Hoofdredacteur werkt, het is bewaardersdag. Vandaag zal daaraan aandacht worden geschonken middels een hapje en een drankje en zal Uw Hoofdredacteur trachten in het Papiaments te speechen. Het wordt een spannende dag dus. Overigens kent de dag meer verrassingen. Wat is namelijk het geval? Welnu, gisterenmiddag arriveerden, per KLM Boeing 747, de heren De Hand en vriend Henk op Curaçao. U weet het zich wellicht nog te herinneren, de heer De Hand die deel uitmaakte van het team, werd bijna twee jaar geleden teruggevlogen naar Nederland. Per gipsvlucht wel te verstaan (de eerste ooit vanaf Curaçao) omdat de heer De Hand zijn been op ettelijke plaatsen had laten voorzien van een breuk. Twee jaar na dato keerde de heer De Hand dus terug op dit eiland, ditmaal om een tiental dagen vakantie te vieren en oude bekenden te ontmoeten.
Tegen half drie in de middag kwamen beiden, al puffend, uit de aankomsthal van het vliegveld gestrompeld. “Tjonge, tjonge, wat is het hier warm. Oh, hallo Hoofdredacteur”, berichtten beiden. Zij hadden een uitstekende vlucht gehad, zo lieten zij weten. Wel vonden zij het vreemd dat er op Aruba een tussenlanding gemaakt diende te worden, beiden verkeerden in de veronderstelling op een rechtstreekse vlucht te hebben plaatsgenomen. Nu was de heer De Hand, zo wist Uw Hoofdredacteur zich nog te herinneren, wel vaker de weg kwijt in het verleden. Maar goed, uiteindelijk hadden beiden dus Curaçao weten te vinden. Uw Hoofdredacteur bracht beiden eerst naar het door hen gehuurde 
appartementje, alwaar een heel ritueel werd afgewerkt. Steunkousen uit, kleren netjes ophangen, opfrissen, kijken waar de sleutels van de deur zijn gebleven, puffen, korte broek aan, tas vergeten en noem maar op. Toen het ritueel naar tevredenheid van beide mannen was uitgevoerd, werden beiden door Uw Hoofdredacteur naar de plaats gereden waar de huurauto zou kunnen worden opgehaald. De verhuurder van de auto bleek een alleraardigste dame, die van praten klaarblijkelijk haar beroep had gemaakt. Het bleek dat het stuurslot dat behoorde bij de auto, door een vorige huurder langs de kant van de weg was achtergelaten. De dame trachtte dus onmiddellijk de heer De Hand zo gek te krijgen om even langs een autoshop te rijden om een nieuw stuurslot te kopen. Gelukkig werd het gesprek, boeiend van aard
maar in lengte fiks uitlopend, al na een uurtje beëindigd. Voorzichtig reed de heer De Hand, in de door hem gehuurde Suzuki Swift, achter Uw Hoofdredacteur aan. Terug naar het appartement, ditmaal om de vergeten tas op te halen. Daarna werd, ten huize Hoofdredacteur, genoten van een uitermate copieuze maaltijd welke was bereid door Moeder de vrouw.
appartementje, alwaar een heel ritueel werd afgewerkt. Steunkousen uit, kleren netjes ophangen, opfrissen, kijken waar de sleutels van de deur zijn gebleven, puffen, korte broek aan, tas vergeten en noem maar op. Toen het ritueel naar tevredenheid van beide mannen was uitgevoerd, werden beiden door Uw Hoofdredacteur naar de plaats gereden waar de huurauto zou kunnen worden opgehaald. De verhuurder van de auto bleek een alleraardigste dame, die van praten klaarblijkelijk haar beroep had gemaakt. Het bleek dat het stuurslot dat behoorde bij de auto, door een vorige huurder langs de kant van de weg was achtergelaten. De dame trachtte dus onmiddellijk de heer De Hand zo gek te krijgen om even langs een autoshop te rijden om een nieuw stuurslot te kopen. Gelukkig werd het gesprek, boeiend van aard maar in lengte fiks uitlopend, al na een uurtje beëindigd. Voorzichtig reed de heer De Hand, in de door hem gehuurde Suzuki Swift, achter Uw Hoofdredacteur aan. Terug naar het appartement, ditmaal om de vergeten tas op te halen. Daarna werd, ten huize Hoofdredacteur, genoten van een uitermate copieuze maaltijd welke was bereid door Moeder de vrouw.
Aan tafel werden diverse herinneringen uit het verleden opgehaald, met de beenbreuken van de heer De Hand als apotheose. “Sindsdien heb ik nooit meer hard kunnen lopen”, meldde de heer De Hand. Wellicht ten overvloede: Uw Hoofdredacteur heeft de heer de Hand, die hij toch al vijftien jaar kent, ook vóór die breuken, nimmer hard zien lopen. Althans niet op het werk, maar dat terzijde. Na de maaltijd diende Uw Hoofdredacteur nog even met beide mannen de plaatselijke supermarkt te bezoeken om wat inkopen te doen. Daarna werd het tijd de beide mannen in hun bedje in te stoppen, zij waren op dat moment al ongeveer 24 uur in touw. Vandaag brengen beide mannen een bezoek aan de bewaardersdag en worden zij rondgeleid op de werkplek van Uw Hoofdredacteur. Daarna wordt het tijd om in kleine kring te gaan genieten van een maaltijd en een “happy hour” te gaan bezoeken. Het wordt vandaag dus waarschijnlijk, evenals gisteren, een lange dag.
Eveneens op het werk van Uw Hoofdredacteur meldde zich, pakweg een week geleden, een stagiair in de vorm van Daniël K. Deze Daniël K is de zoon van Arjen K, een vroegere collega van Uw Hoofdredacteur. Arjen had zijn zoon ten zeerste aanbevolen: “hij lijkt op mij, het is eveneens een zeer harde werker.” Nu had Uw Hoofdredacteur dat uitgangspunt eigenlijk nooit echt eerder zo ervaren, maar ook dat terzijde. Daniël kreeg het voordeel van de twijfel en is dus, sedert ongeveer een week, aan het werk op dit zo prachtige eiland. Vanochtend dacht Uw Hoofdredacteur dat het goed zou zijn eens even te verifiëren of de werkdruk voor Daniël niet te groot was. Uw Hoofdredacteur trof hem aan in een kenmerkende pose waardoor het Uw Hoofdredacteur onmiddellijk duidelijk werd hoezeer Daniël op zijn vader lijkt. Enfin, maak het verhaaltje verder zelf af en kleur de plaatjes.
Wordt vervolgd…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten