Totaal aantal pageviews

dinsdag 18 oktober 2011

Ik ga naar Barcelona.....

Het lijkt erop dat op het normaliter zo zonnige eiland Curaçao, het regenseizoen is begonnen. Vandaag is het dinsdag 18 oktober 2011 en was het tamelijk bewolkt, nadat het ook de afgelopen nacht al behoorlijk had geplensd. De plensbuien riepen bij Uw Hoofdredacteur herinneringen op aan de avond van 1 november van het vorig jaar, de avond dat het gezin Hoofdredacteur uit hun voormalige woning dreef. Echter, zover is het gelukkig niet gekomen vannacht, al viel er behoorlijk wat water uit de lucht. We zullen zien hoe het weer zich de komende weken zal gaan ontwikkelen. Nu eerst de realiteit. Het is alweer enige dagen dat U werd bijgepraat over de actuele ontwikkelingen op dit eiland. Het is dan ook hoog tijd U in een nieuwe editie van “een zonnig avontuur” te informeren over de gebeurtenissen rond een team Nederlanders op Curaçao.

Op zondagmiddag diende Uw Hoofdredacteur de heer De Hand en diens vriend Henk te begeleiden naar het locale vliegveld Hato. Hun 10 daagse vakantie zat er alweer op. Het afgelopen weekeinde werden er nog wel enige gezellige dingen met elkaar gedaan. Zo werd de eerste editie van het Curaçaose “Oktoberfest” bezocht. Een op München geënt bierfeest, waar gezeten aan lange tafels van voldoende gerstenat kon worden genoten. Het was er druk, zeer druk. Het was er ook lawaaiig, zeer lawaaiig. Na enige tijd besloot het gezelschap dan ook maar dat het voor de trommelvliezen verstandig zou zijn om naar elders te verkassen.

Zo belandde het gezelschap allereerst in de jazzclub die “Miles” is geheten en waar prima muziek vanaf vinyl te beluisteren valt. Volgens de heer De Hand was de naam van de club afkomstig van de heer Miles Davis of van Air Miles. Hoe het precies zit, werd die avond in ieder geval niet achterhaald. Ter afsluiting werd nog een bezoek gebracht aan “Mundo Bizarro”, hetgeen Uw Hoofdredacteur persoonlijk een van de leukste etablissementen op dit eiland vindt. De heren werden hier, door een alleraardigste serveerster, voorzien van een Mojito. Dit verfrissende drankje viel zeer in de smaak, vooral bij vriend Henk. En zo verstreek het weekeinde en kwam de tijd van vertrek in zicht. Althans, tot een telefoontje van de heer De Hand duidelijk maakte dat het vliegtuig behoorlijk wat vertraging had opgelopen. Het vertrek zou dientengevolge eerst een uur of zes later dan gepland, gaan plaatsvinden. Uiteindelijk, zij het dus veel later, lukte het om de beide heren op het vliegveld af te zetten. Met feestelijk gezang werden zij onthaald. Althans, daar leek het in eerste instantie op. In tweede instantie bleek het zo te zijn dat de kersverse Wereldkampioen honkbal, Nederland, haar teamleden (waarvan een behoorlijk deel afkomstig is van Curaçao) even liet fêteren door de Minister-president, alvorens door te vliegen naar Nederland. Inmiddels hebben de heer De Hand en vriend Henk laten weten weer veilig thuis te zijn aangekomen.

Gisteren en vandaag diende er, door Uw Hoofdredacteur, weer zoals gewoonlijk te worden gewerkt. Ook Moeder de vrouw en de Olijke Twee moesten weer aan de slag. Toch altijd wel weer even wennen, zo na het weekeinde. Maar, al snel is het wekelijkse ritme weer opgepakt en weet je niet beter. Voor de jongste olijkerd, Levi geheten, was het echter vandaag wel een enigszins bijzondere dag. Enige weken geleden, ten tijde van het kopen van nieuwe schoenen, werd Moeder de vrouw er door de verkoopster namelijk op gewezen dat de olijkerd wel wat vreemde voeten had. “Hij heeft brede en doorgezakte voeten Mevrouw. U moet met hem naar een voetendokter hoor”, zo berichtte de verkoopster. Om niet direct paniek te zaaien werd er eerst maar eens
een afspraak met de huisarts (Harry Jansen geheten) gemaakt en werd het olijke ventje voorbereid. Dat bezoek aan de huisarts diende vandaag plaats te vinden en werd vanochtend, in alle vroegte, door het mannetje aan Uw Hoofdredacteur toegelicht. “Ik ga even naar de dokter vandaag Pap. Ik heb namelijk doorgezakte voeten”, zo wist het mannetje te melden. Uw Hoofdredacteur was vanavond dan ook zeer benieuwd hoe het bezoek aan de arts was verlopen. Moeder de vrouw vertelde: “Levi deelde de dokter mee dat hij doorgezakte voeten heeft en graag een paar andere voeten wil. Liefst voetbalvoeten omdat hij binnenkort in Barcelona wil gaan spelen. Waarop de oudste olijkerd, Julia geheten, er nog een schepje bovenop deed door te melden dat hij, alvorens te vertrekken naar Barcelona, dan eerst nog even zijn zwemdiploma zou moeten halen.” Overigens vond de huisarts het met de doorgezakte voeten nogal meevallen, maar werd het mannetje veiligheidshalve doorverwezen naar een podoloog, een voetendokter dus. Heeft de verkoopster toch gelijk gekregen!

Wordt vervolgd…..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten