Het is vandaag vrijdag 24 februari 2012 geworden op het warme eiland Curacao. Het is een bijzonder heuglijke dag vandaag. Het is namelijk zo dat de oudste olijkerd, Julia geheten, vandaag verjaart en haar zesde verjaardag viert. Al vroeg in de ochtend startte daarom het leven in Huize Hoofdredacteur, zo tegen de klok van kwart over vijf in de ochtend meldde zich al de jongste olijkerd, Levi geheten. "Gaan we Julia wakker zingen Pap", zo vroeg het kereltje. Na een blik te hebben geworpen op de wekker berichtte Uw Hoofdredacteur aan het mannetje dat het voor een lied nog wel een beetje vroeg was. "Dan haal ik even een knuffel uit mijn eigen bed en kom ik nog even bij je liggen", zo wist het ventje. Tegen de klok van zevenen werd het echter tijd dochterlief wakker te zingen. Slaapdronken vertoonde het meiske onmiddellijk een stralende glimlach: eindelijk was de dag aangebroken waarop zo lang was gewacht! "Weet je nog Mam, dat badpak wat me tot voor kort niet paste? Vandaag ben ik dus eindelijk zes jaar geworden en daarom denk ik dat het nu misschien wel past", was zo ongeveer de eerste opmerking van de jarige vandaag. Vervolgens werd het vanzelfsprekend tijd om cadeautjes te gaan overhandigen.
Vele pakjes en wenskaarten waren de afgelopen dagen al in de brievenbus van Huize Hoofdredacteur bezorgd. Oprecht gelukkig werden alle pakjes geopend, de inhoud bewonderd en de kaarten gelezen. De cadeautjes werden snel van hun feestelijke verpakking ontdaan en het gejuich was niet van de lucht. Zeker niet toen duidelijk werd dat er vandaag ook nog een ontmoeting met dolfijnen op de rol zou staan. Dolfijnen waarmee zelfs zou mogen worden gezwommen in aanwezigheid van Moeder de vrouw. De jongste olijkerd werd echter, gaandeweg de ontmaskering van de presentjes, steeds wat stiller. Alhoewel hij beseft dat niet hij maar zijn zus verjaart, is het toch wel een hard gelag wanneer er zoveel presentjes tevoorschijn komen die niet de jouwe zijn. Een pakje van Oom Albert en Tante Reinie maakte echter veel goed. Er bleek zich een kostuum in te bevinden uit het tijdperk van Bruce Lee en de Karatekid. Onmiddellijk moest het pak worden aangetrokken en het geheel werd vervolmaakt met een prachtige haarband. Zo kwam alles uiteindelijk toch volkomen goed!
Het zwemmen met de dolfijnen zou plaatsvinden aan het begin van de middag. Uw Hoofdredacteur, als gewoonlijk keihard aan het werk, kreeg de gelegenheid om in zijn lunchpauze even een kijkje te gaan nemen. Het bleek een geweldig avontuur te zijn voor de jarige olijkerd, welke in het water werd vergezeld door Moeder de vrouw. Toen de eerste traantjes waren weggepoetst ("hij heeft zo'n grote mond, hij bijt toch echt niet?") brak er een grote glimlach door op het gelaat van de jarige. Compleet uitgedost met zwemvest en zwemvliezen, liet zij zich dapper door de dolfijn voorttrekken (klik hier voor de live-opname). Het geheel werd eerst volledig met een dikke dolfijnenknuffel. Een avontuur om nooit meer te vergeten!
Gisteren werd door de familie Hoofdredacteur, welke voor deze gelegenheid was aangevuld met Oom Albert en Tante Reinie, een bezoek gebracht aan het fraaie strand van Blue Bay. Al lange tijd was het gezelschap niet meer op dit strand geweest, maar nu er door de kinderen vakantie wordt genoten, was er daarvoor weer eens alle ruimte. Er werd naar hartelust gezond en gezwommen. Daarnaast brak er een zeer memorabel moment aan. Immers, na weken van oefenen en gevechten met krokodillen in het zwembadje van Uw Hoofdredacteur, werd het thans daadwerkelijk een feit. Oom Albert werd, voor het eerst in zijn toch niet meer zo jonge leven, voorzien van duikbril en snorkel, te water gelaten in de zilte zee. Urenlang werd er door hem met verbazing rondgezwommen in het warme zeewater. "Ut liekt wa oj in'n aquarium zwemt", zo liet hij opgewonden aan vele voorbijgangers weten. Zelfs gisterenavond, toen het strand al geruime tijd weer was verlaten en Uw Hoofdredacteur uit zijn werk was teruggekeerd, was het enthousiasme nog geenszins verdwenen. "Man, man, man wat mooi! Ik kwam in'n heel'n grote skool viss'n terecht. Wat een kleur'n, wat een kleur'n. Fantastisch", zo berichtte Oom Snorkel vol overgave. Uw Hoofdredacteur is er inmiddels wel van overtuigd. Mocht er een volgend bezoek aan Curacao volgen, dan wordt het vast en zeker tijd voor een echte proefduik, maar dan diep in de zee, en met een fles vol zuurstof. Oom Albert is er gedreven genoeg voor! Te zijner tijd zult U er dan waarschijnlijk ook alles over kunnen lezen in een nieuwe editie van "een zonnig avontuur."Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten