Op het warme eiland Curaçao is het vandaag donderdag 8 maart 2012 geworden. Het is weer als vanouds, het zonnetje staat hoog aan de hemel en de temperatuur is prima. Het was weer eens een dag waarop er van alles gebeurde op dit zo fraaie eiland. Naast het feit dat er vandaag gewoon gewerkt diende te worden, genoot Oom Albert zijn eerste volledige instructie- en praktijkdag in het kader van zijn duikopleiding. Daarnaast speelde er van alles rond een zogenaamde "Golden Retriever". Allemaal zaken welke, zoals te doen gebruikelijk, voor U worden toegelicht in deze editie van "een zonnig avontuur."
De (veel) rustiger Fries woont in een diervriendelijke buurt aan de Oostkant van het eiland. Zelf is hij in het bezit van een drietal lieve hondjes en, zoals U waarschijnlijk al hebt begrepen, bij hem in de buurt wonen er nog een aantal. Nu wil het geval dat de (veel) rustiger Fries woont in een hofje. En, in dat hofje woont ook een Golden Retriever. Deze, overigens zeer mooie, hond verkent regelmatig de woonomgeving, met name in de nachtelijke uren. De (veel) rustiger Fries dient dan ook regelmatig zijn bedstee te verlaten om tegen de Retriever te kunnen roepen: "Ga naar huis." Hetgeen de hond dan overigens steevast braaf doet. Een aantal dagen geleden echter ging het mis. De hond verdween weliswaar op het commando "Ga naar huis", maar was er korte tijd later al weer.
De (veel) rustiger Fries vond dat maar vreemd en besloot op onderzoek uit te gaan. Hij constateerde al snel dat de bewoners van het huis waar de Retriever woont, spoorloos waren verdwenen. De huisraad overigens ook. "Mooie boel. Dat doe je toch niet? Zelf verhuizen en je hond achterlaten? Zielig hoor. Als er geen oplossing komt, nou dan weet je het wel. Dan woont de Retriever zo bij ons," berichtte de (veel) rustiger Fries. Vanochtend kwam hij echter melden dat de eigenaar van de hond was opgespoord. De familie bleek een nieuwe woning te hebben betrokken in een 100 meter verderop gelegen woonwijk. De eigenaar van de hond liet weten: "Ik verliet als laatste de oude woning en deed dat per brommer. De Retriever moest ik meenemen maar die wilde niet achterop. Hij moest dus meelopen. Dat ging een stukje goed, maar toen knipperde hij met zijn linkeroog en sloeg plots af. Ik zag dat weliswaar in mijn spiegel maar ik rijd nog niet zo lang brommer en had wat moeite met remmen. Ik raakte de hond dus kwijt. Gelukkig dat U hem hebt gevonden. Voortaan zal ik het anders doen. Ik laat de hond gewoon voor de brommer uit lopen. Dan zie ik op tijd welke richting hij neemt. Danki Brother." U ziet, eind goed, al goed!Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten