Hij kan vissen!!!

Op het nog altijd zeer warme eiland Curaçao is het op dit moment zaterdagavond 11 augustus 2012, kwart voor acht in de avond. Al enige dagen bent U verstoken gebleven van nieuws vanaf dit zo fraaie eiland. De reden daarvoor was gelegen in de hectische omstandigheden op het werk van het team en van Uw Hoofdredacteur. Die hectische omstandigheden duren overigens voort, maar nu is er in elk geval even een moment tijd U bij te praten over de actuele ontwikkelingen aan deze zijde van de aardbol. Een nieuwe editie van "een zonnig avontuur" is derhalve snel voor U gemaakt.

Zoals U zich wellicht nog weet te herinneren is het gezin Hoofdredacteur kortgeleden verhuisd naar het pittoreske vissersdorpje Boca Sami. Vanaf het terras in de tuin kan de zee rechtstreeks de zee in worden gedoken. Maar, daarnaast bestaat de mogelijkheid om, vanaf dat zelfde terras, een hengeltje uit te werpen om te trachten een visje op de BBQ te krijgen. En, dat is nu juist wat de jongste olijkerd, Levi geheten, een dezer dagen gelukte. Nu vist het mannetje niet met een hengel maar met een rolletje snoer en een haakje. Met als aas een stukje maïs gooide hij zijn haakje in het water om even later te gillen dat hij beet had. Inderdaad, het ventje had een maanvis gevangen. "Nu kan ik echt vissen! Ik heb het geleerd! Mama, haal die vis er even voor me af wil je?, zo riep de kleine olijkerd. U moet weten dat Uw Hoofdredacteur op dat moment niet thuis was namelijk. Moeder de vrouw bekeek de vis en haalde snel haar fototoestel. "Blijf staan Levi, dan zet ik je op de foto", zo berichtte zij het mannetje. Trots poseerde het ventje voor de foto, althans tot op het moment dat de vis hevig begon te spartelen wegens ademnood. "Och Mama, ik schrok zo dat ik de hele rol snoer in de zee heb gegooid", zo wist het ventje. En de vis? Die hing gelukkig nog over de omheining. Dit terwijl inderdaad zo'n 100 meter snoer aan een rol in de zee dreef.  "Ik durf de vis niet van de haak te halen Levi! Ik had je nog zo gezegd dat je wel mocht vissen maar dan niets zou mogen vangen. Dat heb je me beloofd! Haal die grappen dan uit als je Vader er is! Hoe moet dit nu?, zo riep Moeder de vrouw vertwijfeld. Het mannetje stond het huilen nader dan het lachen maar inwendig was hij apetrots. Hij had immers, voor het eerst in zijn jonge leven, een vis gevangen. Ten einde raad heeft Moeder de vrouw uiteindelijk het snoer met een schaar keurig doorgeknipt en de maanvis, overigens met een klein haakje door zijn lip, laten duiken in de Caribische zee. Maar vissen? Dat kan de grootste vriend van Uw Hoofdredacteur dus zeker!

Gisteren, na werktijd, had Uw Hoofdredacteur afgesproken de rest van het gezin te ontmoeten bij landhuis Brakkeput Mei Mei. Sinds kort is daar, bij dat fraaie landhuis, een zeer mooie kinderspeeltuin aangelegd en tevens bestaat er de mogelijkheid midgetgolf te spelen. Het moet gezegd: het was er fantastisch. Met een fenomenaal uitzicht over de Tafelberg, een drankje in de hand, was het er prima vertoeven. De Olijke Twee hadden de tijd van hun leven. Alle speeltoestellen werden, door hen, uitermate frequent bezocht. En passant meldde de jongste olijkerd, Levi geheten, dat hij voornemens was binnenkort de karatesport te gaan beoefenen. "Dan heb je namelijk geen zaag meer nodig Pap, ik sla de plankjes dan zo voor je doormidden." Naderhand werd, in hetzelfde landhuis, nog genoten van een overheerlijke maaltijd. Moe, edoch voldaan, kon het gezin Hoofdredacteur laat in de avond de bedstee gaan opzoeken. Eindelijk weekeinde!

Ook het gezin Pinoccio is weer compleet op het eiland. Na wekenlang in Nederland te hebben gebivakkeerd, keerde de eega van de heer Pinoccio de afgelopen week op Curaçao terug in gezelschap van zoon Frans. De heer Pinoccio zelf was al ruim een week eerder op het eiland teruggekeerd in gezelschap van zijn dochter en schoonzoon. Nu het gezin weer compleet was, werd alras een bezoek gebracht aan het restaurant van Pirate Bay, het vroegere Hooks Hut. Unaniem was men van mening dat het uitermate goed was om weer terug te zijn in het Caribische gebied, iets wat Uw Hoofdredacteur van harte kan beamen. Zoveel tijd rest hen immers niet meer, nu er per 31 december een einde gaat komen aan de tewerkstelling op dit eiland. Groot gelijk om er nog even van te genieten derhalve.

Vandaag, op de zaterdag dus, dienden er in Huize Hoofdredacteur nog diverse klusjes te worden geklaard. Uw Hoofdredacteur zocht daarom vanochtend, in alle vroegte, zijn potentieel aan gereedschap bijeen en werkte vervolgens keurig het door Moeder de vrouw opgestelde lijstje aan werkzaamheden af. Ondertussen verzorgde Moeder de vrouw het transport naar de muziekles voor de oudste olijkerd en deed, en passant, de nodige boodschappen. In de middag waren de klussen geklaard en werd het tijd voor ontspanning. Moeder de vrouw hees zich in een Speedo badpak, zette een of andere muts en een vreemd brilletje op en begon baantjes te trekken in de diepblauwe zee. Uw Hoofdredacteur zette zich achter de computer en keek vervolgens live naar de voetbalwedstrijd tussen de jongens van Heracles en VVV Venlo. Daarna werd nog even heerlijk gezwommen op het strandje van Snake Bay, ongeveer 100 meter vanaf Huize Hoofdredacteur. U ziet, het leven op Curaçao is nog altijd prima!

Wordt vervolgd.....