Het is vandaag donderdag 3 november 2011 geworden op het warme en zonnige eiland Curaçao. Vanochtend werd er afscheid genomen van de Koninklijke familie die doorvloog naar het eiland Sint Maarten. Het normale leven kan dan ook gewoon weer doorgang gaan vinden. Gebeurde er dan nog wel wat op dit zo fraaie eiland? Vanzelfsprekend was dat weer het geval, zoals welhaast dagelijks. En, zoals te doen gebruikelijk, kunt U er ook ditmaal weer alles over lezen in deze editie van “een zonnig avontuur.”
De heer Angelus is een verwoed visser. Niet dat hij vist met een snoertje en een dobbertje, nee dat niet. Hij heeft zichzelf een geheel eigen stijl van vis vangen meester gemaakt. Gehuld in een duikpak en gewapend met een zeer vreemd attribuut, gaat hij met grote regelmaat op jacht naar lionfish. Lionfish, die immers in steeds grotere getale voorkomt in de wateren rond Curaçao. Nu moet U weten dat de oprukkende lionfish (ook wel koraalduivel geheten) een bedreiging vormt voor de koraalriffen, omdat hij heel snel alle kleine visjes opeet. De lionfish komt van nature voor in de Indische en Stille oceanen, maar heeft in het Caribische gebied geen natuurlijke vijanden. Ze leggen 30.000 eitjes per maand en kunnen binnen vijf weken alle jonge en kleine vissen op een rif verorberen. Daardoor wordt het biologisch evenwicht verstoord. Tegenwoordig worden er dan ook duikers opgeleid en ingezet om deze duivels uit zee op te vissen. En, daarvan is de heer Angelus er één. Gewapend met een schaar, de vis heeft namelijk venijnige en giftige stekels, vangt hij de ene na de andere lionfish. Na de vangst verwijdert de heer Angelus met de meegevoerde schaar de giftige stekels om nadien de vis te fileren en te verorberen. Zo ziet U maar, menigeen heeft kwaliteiten die U niet in eerste instantie bij hen zou vermoeden.
Morgen breekt er voor de Twent (van Moi), Long Tall Herrie en de heer Angelus een spannende dag aan. Zij gaan namelijk gezamenlijk op reis naar Aruba om daar een tweetal dagen te verblijven. Morgenochtend vertrekken zij, per vliegtuig, voor een circa twintig minuten durende vlucht naar dat mooie eiland. Op Aruba staat er deze week een groots evenement gepland moet U weten, het is er “arubabikeweek.” 
Dat betekent dat er een scala aan fraaie motoren en dito berijders te aanschouwen zal zijn. En daar gaat het drietal teamleden dus mooi op bezoek. Nu is dat ook niet zo vreemd. Alle drie zijn zij in het bezit van een geldig motorrijbewijs, al heeft dat voor enkelen bloed, zweet en tranen gekost. Uw Hoofdredacteur weet het zeker, zij zullen zich vast opperbest vermaken.
In Huize Hoofdredacteur is de oudste olijkerd, Julia geheten, nog steeds niet geheel en al genezen. Ook gisterenavond en vanochtend had zij nog koorts. Zij was vanochtend echter met geen tien paarden tegen te houden; zij moest en zou weer naar school. Na een goede nachtrust en met wat medicatie werd haar verzoek dan ook ingewilligd en kon zij vandaag weer deel uit gaan maken van haar eigen klasje.
Zoonlief daarentegen mankeert niets. Althans, in lichamelijk opzicht dan. Geestelijk maakt hij Uw Hoofdredacteur redelijk gek. Drukker dan druk is het mannetje. Vanaf het moment dat Uw Hoofdredacteur thuiskomt na het werk, tot het moment waarop het kereltje in zijn bed wordt gehesen door Uw Hoofdredacteur, staakt de woordenstroom geen enkel moment. En helemaal was dat het geval toen gisteren bleek dat zijn schoolklas werd vereerd met een bezoek van leden der Koninklijke Marechaussee. “Pap, de politie was op school. Moet je zien, ik heb ook een sleutelhanger gekregen. En ik heb ook nog in een politieauto mogen rijden tijdens de pauze. Cool man! Nu kan ik voortaan wel met je mee naar je werk Pap, ik ben de beste politieagent die er bestaat. Samen met jou pak ik alle boeven tegelijkertijd op, tenminste wanneer jij ze zegt hoe goed ik als politieagent ben. En, weet je Pap? Ik blijf mijn hele leven politieagent.” En zo ging het nog uren voort. Mooi dat het mannetje zo enthousiast is, maar oh wat vermoeiend. Vanochtend, vanaf zes uur, ging het al snel weer als vanouds. Getooid met justitiepet begon het mannetje onmiddellijk weer te verhalen over de bijzondere kwaliteiten van het politiekorps. Uw Hoofdredacteur moest helaas vroeg op zijn werk zijn. Pffff..
Wordt vervolgd…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten