Totaal aantal pageviews

maandag 21 november 2011

Mark uit Cincinnati, Ohio.....

Op het vandaag weer zeer zonnige eiland Curaçao is het maandag 21 november 2011 geworden. Het is dus weer even wennen, er moest immers weer worden gewerkt. En dat valt, na een druk en gezellig weekeinde, dan meestal niet mee. Vanochtend in alle vroegte, na een overheerlijk kopje koffie, werd dan ook in de schemering naar het werk gereden. Maar, het moet gezegd, toen de verschillende collega’s zich meldden, was het met het katterige maandagochtendgevoel al snel gedaan. De belevenissen van het afgelopen weekeinde werden met elkaar gedeeld en er bleek zich weer eens van alles te hebben voorgedaan op dit zo fraaie eiland. En, zoals te doen gebruikelijk, kunt U er ook dit keer alles over lezen in deze editie van “een zonnig avontuur.”
Als eerste meldde zich vanochtend Jumping Paul. Nu moet U weten dat Jumping Paul een broer heeft, Mark geheten, die woonachtig is in de Verenigde Staten van Amerika. Om exacter te zijn, de broer woont in Cincinnati, Ohio. En, wat wilde nu het geval?
Welnu, de broer van Jumping Paul had besloten om Curaçao, en dus Jumping Paul, maar eens met een bezoek te komen vereren. En zo kon het zijn dat vorige week donderdag, op de dag dat het afscheid van de Twent (van Moi) en Long Tall Herrie stond gepland, in de namiddag het vliegtuig uit New York arriveerde met de broer van Jumping Paul als passagier. Al tijdens het afscheidsfeest van de Twent (van Moi) en Long Tall Herrie meldden zich Jumping Paul en broer Mark. Mark zou een drietal dagen op Curaçao verblijven alvorens gisteren, wederom via New York, terug te vliegen naar Cincinnati. Het leek dan ook bijzonder logisch om Jumping Paul vanochtend te vragen naar zijn ervaringen van de afgelopen dagen. Hij slaakte een enorm diepe zucht en zei: “Pffffffff. Ben kapot! Iedere nacht werd het zeker een uur of vier, half vijf. M’n broer heeft in drie dagen tijd alle horecagelegenheden van Curaçao gezien, en ik dus ook. Pffffff….” U begrijpt het al, Jumping Paul was het resterend gedeelte van deze maandag niet echt aanspreekbaar.
Gisteren was het BBQ dag in Huize Hoofdredacteur. Het is namelijk zo dat, wanneer je inmiddels alweer enige jaren op dit eiland woont, je ook kennissen en vrienden hebt gemaakt op Curaçao. En één van die vrienden kwam gisteren, samen met zijn  vrouw en twee zoons, genieten van een BBQ. Het moet gezegd, het werd een uitermate gezellige middag (en avond). Tegen twee uur in de middag arriveerde het gezelschap om vervolgens, veel later op de avond, pas weer te gaan vertrekken. Er werd slechts beperkt gegeten van de BBQ, waarbij de vriend de volgende uitleg gaf: “Ik ben niet zo’n grote eter.
Wel ben ik een grote drinker…” U begrijpt het al, terwijl de kinderen zich rondom Huize Hoofdredacteur prima vermaakten, werd het gaandeweg later en later. Vanochtend leidde dit gezellige samenzijn tot een soort van speurtocht. Althans, voor Uw Hoofdredacteur. De jongste olijkerd, Levi geheten, was gisterenmiddag gesignaleerd met de schoenen van Uw Hoofdredacteur. Schoenen die vanochtend plotsklaps spoorloos verdwenen leken te zijn.
Eerst na lang zoeken trof Uw Hoofdredacteur de schoenen aan, hangend in een boom! Er diende een schaar aan te pas te komen om de veters door te knippen, zo vast had het ventje de schoenen bevestigd. Waar een BBQ al niet toe kan leiden…..
De (veel) rustiger Fries meldde zich vanochtend ook op het werk, hij was echter behoorlijk verlaat. “Goedemorgen, sinds de Twent (van Moi) weer naar Nederland is vertrokken, slaap ik een stuk beter. Ik heb me dan ook verslapen vanochtend, sorry.” Het verband tussen het vertrek van de een en de nachtrust van de ander ontging Uw Hoofdredacteur in eerste instantie volledig. Korte tijd later viel echter wel het kwartje. Het was gebruikelijk dat de Twent (van Moi) in de vroege ochtend eerst de (veel) rustiger Fries oppikte, om daarna door te rijden naar het werk. Met het vertrek van de Twent (van Moi) is dat ritueel tot het verleden gaan behoren. De (veel) rustiger Fries rijdt nu zelf iedere ochtend naar zijn dagelijkse werk en moet daar klaarblijkelijk nog even aan wennen. Voorlopig zal hij dus wel elke dag iets later beginnen….

Wordt vervolgd….. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten