Ik kom U de Duck brengen!

Op het vandaag weer zeer warme eiland Curaçao is het zondag 16 september 2012. Uw Hoofdredacteur heeft er alweer een dagtaak op zitten nu de dag weer eens erg vroeg van start ging. Immers, de eerste olijkerd meldde zich al op het moment dat het zonnetje voorzichtig zijn kop opstak boven dit eiland. En het moet gezegd, het viel voor Uw Hoofdredacteur volstrekt niet mee om zijn luiken te openen na het feestje dat gisteren werd gevierd. Wat er dan aan de hand was? Welnu, gisteren was het de dag dat Uw Hoofdredacteur verjaarde en dat heeft hij geweten ook!

De dag van gisteren startte al zeer vroeg in de ochtend. De Olijke Twee, al wekenlang in de ban van de komende verjaardag van hun Vader, bestormden het bed van Uw Hoofdredacteur al zingend. Met de tekst van "Salu ku bolo nos ke", werden tegelijkertijd handenvol cadeaus meegevoerd en aan Uw Hoofdredacteur overhandigd. En zo kon het zijn dat al om half negen in de vroege ochtend een moorkop, een donut en nog enige lekkernijen door beide olijkerds naar binnen waren gewerkt. Het zag er dus naar uit dat er nog een lange dag zou volgen. Dit vooral omdat beide olijkerds te kennen gaven dat zij vervolgens "graag zouden koekhappen en zaklopen" met Uw Hoofdredacteur.

Juist toen Uw Hoofdredacteur enigszins op adem was gekomen, weerklonk de deurbel. Aan de poort meldde zich een man met een stel autosleutels in zijn hand. De man was vergezeld door een zogenaamde 2CV6, of beter gezegd: een lelijk eendje. "Goedemorgen heer, ik kom U de Duck brengen", zo berichtte de man. Uw Hoofdredacteur vertelde de man van niets te weten. "Maar ik ben hier toch wel op het goede adres denk ik. Is Uw naam geen Hoofdredacteur dan?" zo vroeg de man. Toen Uw Hoofdredacteur daar bevestigend op antwoordde, lachte de man eens vriendelijk en sprak: "Dan is  vast sprake van een verrassing voor U. Overigens komt mijn echtgenote zo even langs met de rest van de surprises. Een fijne dag nog!"

Het bleek vervolgens dat Moeder de vrouw het eendje, inclusief picknickmand en een flesje wijn, had geregeld opdat de verjaardag van Uw Hoofdredacteur in stijl gevierd kon gaan worden. Het pas verworven cadeau (snorkelset en bijbehorende zwemvliezen) werd in het eendje gestopt evenals de picknickmand, de fles fijn en beide olijkerds. "Vandaag reizen we naar het gezonken tugboatje opdat we daar eens goed kunnen snorkelen. Dan kun je met eigen ogen zien hoeveel verschillende vissen boven dat bootje zwemmen", zo vertelde Moeder de vrouw. "Het is er namelijk werkelijk prachtig!"

Zo gezegd werd zo gedaan. Met het karakteristieke deux chevaux geluid nog in de oren, werd het einde van de Caracasbaai, alwaar het bootje zich bevindt, bereikt. De snorkelset bleek uitstekend te functioneren zodat prachtig gekleurde vissen konden worden gespot en Uw Hoofdredacteur zich even in een aquarium waande. Daarna werd het tijd de picknickmand, die gevuld bleek te zijn met allerlei lekkernijen, te openen. Onder het genot van een glaasje wijn werd heerlijk genoten van zon en het uitzicht op de fraai gekleurde blauwe zee. Aan het einde van de middag werd het eendje, met open dak, weer opgezocht om de reis naar Boca Sami af te gaan leggen. Eerst werd echter nog even Fort Beekenburg aangedaan. Na een beklimming van een paar trapjes kon daar immers worden genoten van een fenomenaal uitzicht. 

In Boca Sami aangekomen meldde zich vervolgens de familie Pinoccio om een verjaarsborrel te komen drinken. Tot laat in de avond werd uitgekeken over de strak blauwe zee en werden vele geanimeerde gesprekken gevoerd. Moe, maar ten zeerste voldaan zocht Uw Hoofdredacteur uiteindelijk zijn mandje op waarna gedroomd kon worden over de boeiende verjaardag die hij mocht beleven. Tot vanochtend vroeg dus. Vandaag dan ook maar eens een beetje rustig aan doen. Met een beetje zwemmen, in de zon liggen op het strand en nadien een goede maaltijd bij een rustiek gelegen restaurantje komt Uw Hoofdredacteur de dag immers wel door!

Wordt vervolgd…..