Offers brengen.....

Het is donderdag 6 september 2012 op het nog altijd zeer fraaie eiland Curaçao. Zoals te doen gebruikelijk scheen, in alle vroegte, het zonnetje weer volop. Met een zee die vanochtend vroeg, zo tegen half zes, zo glad was als een spiegel en een temperatuur die uitermate behaaglijk aanvoelt, is het op dit eiland prima vertoeven. Het eiland waarop Uw Hoofdredacteur gisterenavond per vliegtuig terugkeerde na een lange vergaderdag op Aruba. Maar, daarover (maar ook over veel meer) leest U vanzelfsprekend meer in deze recente editie van "Een Zonnig Avontuur."

Dinsdag aan het einde van de middag diende Uw Hoofdredacteur zich te melden op het locale vliegveld Hato. Er diende immers richting Aruba te worden gevlogen met een geschatte vliegtijd van 20 minuten. Keurig op tijd meldde Uw Hoofdredacteur zich bij de verschillende balies om vervolgens, een half uur voor de geplande vertrektijd, in een immens vliegtuig waarin zich ongeveer 6 personen bevonden, daadwerkelijk naar Aruba te vliegen. Op Aruba aangekomen werden al snel een aantal Nederlandse en Bonairiaanse collega's begroet en kon er dus worden vergaderd en bijgepraat. Het moet gezegd, het was een in alle opzichten vruchtbaar overleg. Wel was er, bij Uw Hoofdredacteur, even sprake van een misverstand toen de receptionist van het hotel, the Mill geheten, meldde dat hij voor twee nachten een kamer voor Uw Hoofdredacteur had geboekt. Nadat de receptionist was geïnformeerd over het feit dat Uw Hoofdredacteur slechts een nacht op Aruba zou gaan verblijven, leek het misverstand opgelost. Althans, tot gisteren aan het begin van de avond, toen Uw Hoofdredacteur zich na een lange vergaderdag meldde bij de incheckbalie van het vliegveld.

 

De dame achter de balie zei uitermate vriendelijk: "Uw naam komt niet voor bij de reserveringen meneer Hoofdredacteur. Hebt U wellicht een papieren boeking?" Uw Hoofdredacteur overhandigde de dame de vanuit Nederland gemaakte boeking om even later te vernemen dat Uw Hoofdredacteur weliswaar had geboekt, maar dan voor de datum van vandaag. Een dag later dan gepland dus! "Meld U zich maar even bij de balie, wellicht is er nog een plaatsje voor U", zo liet de baliedame weten. U begrijpt het vast al wel: het vliegtuig was vol en Uw Hoofdredacteur kon derhalve niet mee naar Curaçao. Nu is het zo dat Uw Hoofdredacteur op de donderdag, de dag van vandaag dus, een afspraak heeft met Moeder de vrouw. Beide olijkerds dienen namelijk op de donderdagen door Uw Hoofdredacteur bij hun school te worden afgeleverd omdat Moeder de vrouw op die dagen les geeft. Goede raad was dan ook duur. Uiteindelijk bleek het gelukkig zo te zijn dat er een andere maatschappij nog een vlucht naar Curaçao kenden waarop nog plaats voor Uw Hoofdredacteur was. En zo gelukte het dan uiteindelijk toch nog om de afspraak met Moeder de vrouw na te komen.

De heer Pinoccio verscheen gisteren, en ook vandaag, niet op zijn werk. Hij is namelijk behoorlijk ziek. Wat is er het geval? Welnu, naast een grote neus heeft de heer Pinoccio ook tamelijk grote oren. En, met een van die oren bleek hij de laatste week steeds minder goed te horen. Dat dit slechts van de laatste week was, was zijn collega's overigens niet eerder opgevallen. En gisteren bleek het bewuste oor ook nog eens behoorlijk pijnlijk te zijn en voor evenwichtstoornissen te gaan zorgen. Omdat een zwalkende Pinoccio op het werk volstrekt geen gezicht is, besloot Pinoccio om de dokter met een bezoek te gaan vereren. De dokter schrok behoorlijk tijdens het aanschouwen van het bewuste oor. Niet van de grootte overigens, maar meer van het feit dat sprake is van een fikse ontsteking. Het gevolg is thans dat de heer Pinoccio, voorzien van veel antibiotica, is toevertrouwd aan de goede zorgen van eega Ina. Uw Hoofdredacteur wenst hem dan ook van harte beterschap.

De oudste olijkerd, Julia geheten, diende gisterenmiddag door Moeder de vrouw te worden afgeleverd bij de balletschool voor haar wekelijkse les. Onderweg wordt steevast een verpleeghuis voor ouderen gepasseerd. Gisteren wekte dit gebouw de interesse van dochterlief op: "Mama, wat is dat gele gebouw eigenlijk voor een instituut?" zo vroeg zij Moeder de vrouw. Per omgaande werd aangegeven dat het een bejaardenhuis c.q. verpleeghuis betreft. Dochterlief was stomverbaasd: "Mam! Dat kan toch geen verpleeghuis voor ouderen zijn? Die horen er toch veel netter bij te zitten? Het is toch immers zo dat je naar een bejaardenhuis gaat omdat je offers moet brengen?" Moeder de vrouw was enigszins verbaasd en vroeg: "Hoezo offers brengen dan Julia?" Het meiske keek met grote ogen op en antwoordde: "Ik weet eigenlijk helemaal niet wat offers zijn Mam. Maar ik weet wel dat je naar een bejaardenhuis gaat omdat je dan offers moet brengen!" Het is maar dat U het weet…..

Wordt vervolgd…..