Tropenkolder.....

Het carnavalsweekeinde op Curaçao is vandaag, vrijdag 8 februari 2013, eerst werkelijk begonnen. Zo staat er vanavond dan ook allereerst de zogenaamde "Teenerparade" op het programma welke komende zondag wordt gevolgd door de grote mars, de Grand Marcha. Uiteindelijk zal het feestelijke weekeinde worden afgesloten op de avond van dinsdag, wanneer de "Grand Marcha" nog eens dunnetjes zal worden overgedaan. Met dat alles in het vooruitzicht en vanwege het feit dat carnaval het ultieme feest is voor het grootste gedeelte van de bevolking, nam de regering een wijs besluit. En het is dan ook daardoor dat alle ambtenaren op dit zo fraaie eiland vandaag slechts een gedeeltelijke werkdag kennen. De middag is hen namelijk vrij gegund. U begrijpt, dat komt Uw Hoofdredacteur, met de voorgenomen trip naar Bonaire, prima uit. In alle rust kan er vanmiddag dan ook gewerkt worden aan het inpakken van een koffertje met kleding. Vooraleer die koffer echter kan worden ingepakt, is het allereerst tijd U snel te voorzien van een nieuwe editie van "Een Zonnig Avontuur."

"Een Zonnig Avontuur", hetwelk bijna dagelijks melding maakt van de actuele gebeurtenissen op Curaçao, mag zich verheugen in een nog steeds groeiend aantal lezers. Stond de teller, ergens halverwege de maand oktober van het jaar 2012, op 40.000 hits, inmiddels is dat aantal de 70.000 te boven gegaan. Voeg daarbij het gegeven dat de teller, in verband met een wisseling van provider, al eens van 38.000 hits op nul werd gesteld, en het moge duidelijk zijn dat er sprake is van een groot aantal lezers die de dagelijkse beslommeringen vanaf dit zo fraaie eiland regelmatig tot zich nemen. Als Hoofdredacteur is dat vanzelfsprekend uitermate aangenaam. Immers, schrijven is des te leuker wanneer je verhalen ook enigszins worden gelezen. Inmiddels is het aantal verhalen dan ook zo groot dat er binnenkort een 5e boek in de "Zonnig Avontuur" reeks van de persen kan rollen. Na "Een Zonnig Avontuur", "Terug van weggeweest", "Waar blijft de tijd?" en "Een lach en een traan", kent het vijfde boek de titel: "Tropenkolder." Pakweg enige weken heeft Uw Hoofdredacteur er nog voor nodig om er de laatste hand aan te leggen en het geheel te vervolmaken. Vanzelfsprekend zal Uw Hoofdredacteur, wanneer het boek definitief gereed is, U daarvan als eerste in kennis stellen.

De werkdag van gisteren was er een die er zeker zijn mocht. De teamleden en Uw Hoofdredacteur werken dagelijks in een omgeving die, in een normale situatie, sowieso al redelijk hectisch van aard is en veel alertheid vraagt. Gisteren werd het echter nog een graadje spannender toen het overgrote gedeelte van de medewerkers liet weten dat het, in hun ogen, tijd werd om het werk te gaan neerleggen. Sterker nog, het werk werd niet eens opgepakt en dus was er feitelijk, vanaf de vroege ochtend, sprake van een staking. Nu kijken de teamleden daarvan niet echt meer op, de geschiedenis herhaalt zich immers regelmatig op dit eiland. Maar toch, het blijft een vreemde situatie om verantwoordelijk te zijn voor veel mensen terwijl er slechts een klein groepje welwillende medewerkers achterblijft. Gelukkig keerde de situatie zich aan het einde van de dag, na intensief overleg met vele betrokkenen, ten goede. Het ziet er dan ook naar uit dat het feestelijke carnavalsweekeinde verantwoord tegemoet kan worden getreden. De teamleden en Uw Hoofdredacteur slaakten in ieder geval een zucht van verlichting!

Boca Sami, het dorpje waar het gezin Hoofdredacteur verblijf houdt, is een oud vissersdorpje. Middenin het dorp, pal voor de duikschool van Wederfoort, is een klein haventje gesitueerd waar, bij tijd en wijle, gigantische schepen voor een paar dagen aanmeren om proviand in te nemen, personeel te wisselen of om het schip te laten schoonmaken. Gisteren was er echter sprake van een wel zeer bijzondere gebeurtenis waarnaar Oom Albert, een van de logees, al dagen had uitgekeken. Er was namelijk al dagen te voren melding gemaakt van de voorgenomen binnenkomst van een reusachtig booreiland wat recent is afgebouwd op een werf ver van Curaçao. En, gisteren was het dan plots zover. Oom Albert schreeuwde het van de daken: "He kump! He kump dr'an! Mo'j kiek'n, mo'j kiek'n. Man, man, ut is wa! Wa un enorm groot ding!" En jawel hoor, statig kwam het gigantische gevaarte, tergend langzaam en vergezeld door sleepboten, pal achter het terras van Huize Hoofdredacteur langs varen. Een pracht gezicht. Toen het al uren later was en Curaçao in het schemer werd gehuld, was Boca Sami welhaast volledig verlicht. Het leek wel alsof in het dorp een enorme kerstboom was opgetuigd. Mocht U de komende dagen in de buurt komen van Boca Sami, al van verre valt het gevaarte op. Het is een blik meer dan waard!

Wordt vervolgd.....