Het is inmiddels donderdag 6 maart 2014 geworden op
het zonnige eiland Curacao. Uw Hoofdredacteur is al uren geleden uit zijn bedje
gestapt. Immers, het is de dag waarop Moeder de vrouw haar gewonnen vliegticket
gaat verzilveren en derhalve diende zij hedenochtend, in alle vroegte, op het
locale vliegveld Hato te worden afgeleverd om richting Miami te kunnen vliegen.
Veel bagage had zij overigens niet bij zich, slechts een tweetal lege koffers
werden meegevoerd. Klaarblijkelijk zal het de bedoeling zijn die koffers vervolgens
in Amerika te gaan vullen met winkelwaar opdat met volle bepakking weer kan worden
teruggekeerd naar dit zo fraaie eiland. "Ach Hoofdredacteur, doe me nog even
een lol. Kun je me voor een paar dagen, ik keer immers zondag al terug, je
creditcard even lenen?" zo luidde vanochtend het laatste verzoek van
Moeder de vrouw alvorens zij de vertrekhal betrad. U begrijpt, de komende dagen
zal Uw Hoofdredacteur dan ook waarschijnlijk aan zijn computer gekluisterd
zitten om angstvallig de mutaties op de bankrekening te gaan bewaken!
Het was me, tot nu toe, het weekje wel voor het
gezin Hoofdredacteur. Vanaf afgelopen dinsdag was het namelijk drukker dan druk
met allerlei festiviteiten. Zo kon het dan ook zijn dat de dinsdagavond in het
teken stond van afscheid nemen. Afscheid van het jaarlijkse carnaval ditmaal.
Daartoe werd de "Marcha de Despidida" bijgewoond, de immense optocht
die jaarlijks het carnaval uitluidt. Volgens de locale media stond de start
gepland tegen 16 uur in de middag, reden waarom de vele werknemers op dit
eiland al om half drie in de middag huiswaarts mochten keren. Nu is Uw
Hoofdredacteur er inmiddels wel aan gewend dat op Curacao aanvangstijden
redelijk onzeker zijn; zes uur leek dan ook een prima tijdstip om langs de
drukbevolkte route te gaan staan. Lange uren verstreken waarbij de Olijke Twee
met enige regelmaat lieten weten dat het wachten, wat hen betrof, lang genoeg
geduurd had. Eindelijk, zo tegen de klok van achten, meldden zich de eerste
carnavalsgroepen. Het moet gezegd: het zag er weer eens fantastisch uit. De ene
na de andere prachtig geklede feestganger trok aan het gezin Hoofdredacteur
voorbij. Toen, rond een uur of negen, een groot aantal groepen was gepasseerd,
hield het gezin Hoofdredacteur het voor gezien.
De dag erna immers, de dag van gisteren, was het de
verjaardag van Moeder de vrouw. Nu moet U weten dat deze dag was uitgekozen om
een boottrip te gaan maken naar het onbewoonde eilandje "Klein
Curacao." En, om tijdig op de boot aanwezig te kunnen zijn, diende de
echtelijke sponde al om vijf uur in de ochtend te worden verlaten. U begrijpt,
dat was al een groot feest op zich. Allereerst was het echter tijd om Moeder de
vrouw te voorzien van een cadeau, hetwelk leek te zijn gevonden in een
cadeaubon voor een tassenzaak, alwaar Moeder de vrouw een pracht tas had
gezien. Hoe groot was de teleurstelling toen bleek dat Uw Hoofdredacteur de bon
bij de verkeerde zaak had aangeschaft! Een winkel waar slechts rugtassen te
koop werden aangeboden beantwoordde namelijk in het geheel niet aan de wensen
van Moeder de vrouw. Dat is vandaag, met het overhandigen van de creditcard,
overigens waarschijnlijk meer dan goed gemaakt!
De reis voerde vervolgens, gedurende een uur of
twee, over de enorme golven richting "Klein Curacao." Juist op het
moment dat Tante Reinie en Moeder de vrouw behoorlijk misselijk aan het worden
waren, werden de contouren van het onbewoonde eilandje waargenomen. Snel werd
de boot aangelegd waarna het gezelschap, middels kleine rubberbootjes, aan wal
werd gezet. Het werd een bijzonder ontspannende dag waarop kon worden
gesnorkeld tussen de vele schildpadden, op een ligbedje kon worden genoten van
het zonnetje, de leegstaande vuurtoren kon worden bezocht en de op de klippen
gelopen boten konden worden bewonderd. Eerst aan het einde van de middag werd
het gezelschap weer op de boot geladen om terug te keren naar Curacao. Met de
stroom mee ditmaal, hetgeen de reis dan ook behoorlijk wat rustiger en
aangenamer maakte. Rood als kreeften arriveerde het gezelschap uiteindelijk
weer veilig op dit zo fraaie eiland. Uitgerust edoch oh zo vermoeid!
Knap vol bootje !!!
BeantwoordenVerwijderen