Totaal aantal pageviews

maandag 30 december 2013

Praten tegen een onbemand loket?

Vandaag, maandag 30 december 2013, liggen de bergen rond Medellin in de wolken en is het, qua temperatuur, behoorlijk fris in dit gedeelte van Colombia. Het gezin Hoofdredacteur is er, na een redelijk slapeloze nacht, alweer helemaal klaar voor. Een slapeloze nacht, omdat zoonlief Levi, de jongste olijkerd, besloot dat praten toch gewoon door kan gaan zelfs al slaap je vast. Hele verhalen passeerden vannacht dan ook de revue, al weet het ventje daar thans zelf niets meer van. Vandaag is het maandag hetgeen zoveel betekent als wordt een poging ondernomen om, met behulp van de metro, Parque Norte, te bereiken. Immers, in dat park schijnt een soort van pretpark verstopt te zijn, altijd een mooie bestemming om de beide olijkerds een beetje in het gareel te kunnen houden.

Gisteren, op de zondag, besloot de familie Hoofdredacteur om in alle vroegte op pad te gaan om te trachten de dierentuin van Medellin met een bezoek te gaan vereren. Het was slechts een halte met de metro, zo had Uw Hoofdredacteur uitgezocht. Welnu, dat bleek te kloppen. Wat niet bleek te kloppen was de route die Uw Hoofdredacteur vervolgens had uitgestippeld en welke per voet zou moeten worden afgelegd. Wandelend over een verlaten en zeer uitgestrekt industrieterrein, waarop verschillende kampementjes waren ingericht door lieden die omstreeks 100 jaar geleden voor het laatst een straal water hadden gezien, voelde Moeder de vrouw zich wat ongemakkelijk. "Denk je dat het hier wel veilig is? Ik vind het maar een vreemd buurtje. Weet je zeker dat we goed lopen?" U begrijpt, Uw Hoofdredacteur wist het ook niet en besloot maar eens om de weg te gaan vragen aan een bij een slagboom opgestelde bewaker. "Gaat U hier maar rechts om de hoek en dan loopt U zo bij de dierentuin binnen", zo vertelde de vriendelijke Colombiaan.
En inderdaad, na nog slechts een kleine kilometer te hebben afgelegd belandde het gezin Hoofdredacteur voor een tweetal kleine loketjes. In zijn allerbeste Spaans begon uw Hoofdredacteur een verhandeling af te steken tegen een der loketjes. Na een minuut of tien was er echter nog geen enkele sprake van respons. Gelukkig stak er plots een handje uit het andere loket, waarop bleek dat Uw Hoofdredacteur al minutenlang tegen een niet bemand loket had staan praten. U begrijpt, de stemming zat er alweer goed in! De uren nadien werden doorgebracht met het bekijken van allerlei vreemde beesten, van slapende beren tot slapende leeuwen, ze waren er allemaal. De Olijke Twee toonden zich met het bezoek aan de dierentuin dan ook zeer in hun sas.

Na afloop van het bezoek werd besloten dat een bezoek aan een heus kasteel, slechts een paar metrohaltes verder gelegen, een goede optie zou zijn. Echter eerst diende de afstand naar diezelfde metro weer te voet te worden afgelegd, hetgeen slechts gelukte door de beide olijkerds zo ongeveer vooruit te sleuren. Toen de reis naar de halte waar het kasteel in de buurt zou moeten liggen, was afgelegd besloot Uw Hoofdredacteur dat het wellicht toch handig zou zijn om eerst even de weg te vragen. Onmiddellijk werd het gezin Hoofdredacteur vervolgens in een gereedstaande bus gesleurd om vervolgens, met een gemiddelde snelheid van 151 kilometer per uur naar het kasteel te worden gebracht. Het moet gezegd, het kasteel waarin een museum bleek te zijn gehuisvest, mocht er beslist zijn. Met name de verzameling poppenhuizen mocht zich verheugen in de grote aandacht van dochterlief Julia, de oudste olijkerd.
Per taxi werd aansluitend de terugreis naar het hotel afgelegd om er een, overigens korte, duik in het op het dak gelegen zwembad te kunnen nemen. Vervolgens werd bij de receptie geïnformeerd naar een goed restaurant. "Helaas, die zijn allemaal dicht omdat het zondag is", zo berichtte de dame achter de balie. "Ik kan U slechts verwijzen naar een winkelcentrum waar nog wel iets open zal zijn. Ik bel even een taxi voor U!" Na een minuut of tien verscheen er inderdaad een taxichauffeur die berichtte dat hij wel degelijk mogelijkheden zag om het gezin Hoofdredacteur van eten te voorzien. En, tot grote verbazing van Uw Hoofdredacteur, na slechts een kleine kilometer te hebben afgelegd, belandde het gezin Hoofdredacteur midden in een vrolijk feestgedruis. Vele, vele restaurantjes bleken wel degelijk geopend te zijn en muzikale klanken waren er te over. Zelfs werd er, toen na de maaltijd nog even wat werd gedronken op een terrasje, nog een muzikaal blijk van waardering afgegeven door een viertal Colombiaanse muzikanten. U ziet, ook op zondagen is het in Medellin prima vertoeven. Als je de weg tenminste weet!

Wordt vervolgd.....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten