Het is vandaag woensdag 20 maart 2013 geworden op het zo fraaie eiland Curacao. De afgelopen 24 uur was het weer warm als vanouds op dit eiland, met temperaturen die gemakkelijk opliepen tot boven de dertig graden Celsius in de zon. Uw Hoofdredacteur kreeg het dan ook, bij tijd en wijle, Spaans benauwd. Er diende immers keihard te worden gewerkt nu de directe collega van Uw Hoofdredacteur geveld bleek te zijn door de griep. Het was dus weliswaar warm, maar door het harde werken vloog de dag werkelijk om en kon er in de avond, gezeten op het terras en uitkijkend over zee, gelukkig worden genoten van een verkoelende bries. Het is alweer woensdag vandaag, hetgeen betekent dat het nog maar twee dagen duurt alvorens de aftrap kan worden gegeven als start van het afscheidsfeestje voor de (veel) rustiger Fries en voor de heer Pinoccio. Al dagenlang zijn de locale collega´s druk met de voorbereidingen, met name daar waar het gaat om het bereiden van allerlei heerlijke hapjes. Echter, voordat het zover is, lijkt het goed om U zoals te doen gebruikelijk te voorzien van de meest recente informatie vanaf dit eiland.
Het zal ongeveer een week of drie geleden zijn dat de wasmachine van de familie Hoofdredacteur het plots begaf. In eerste instantie leek het alsof er snel een diagnose kon worden gesteld omtrent de oorzaak van de haperingen in het apparaat. Immers, tijdens een snelle controle bleek een soort hulpstuk van een bustehouder, een zogenaamde balein, door de gaatjes van de roestvast stalen trommel te zijn geraakt waardoor de boel vastliep. Snel werd door Uw Hoofdredacteur gezocht in zijn gereedschapskist om vervolgens een aanvang te gaan maken met de reparatie. En, na enige tijd bleek het absoluut te kloppen: Uw Hoofdredacteur heeft inderdaad twee linkerhanden en het apparaat leek volstrekt niet meer levensvatbaar nu het er plots geheel anders uitzag dan op het moment dat de reparatiepoging had aangevangen. Het werd dan ook zaak de leverancier van het wasmachientje te bellen. `Wij komen snel bekijken wat er aan de hand is hoor`, zo verzuchtte de dame aan de telefoon. En inderdaad, slechts een week en circa twintig belletjes later verscheen de monteur. Stoïcijns bekeek hij het apparaat en sprak vervolgens de legendarische woorden: `Hij is stuk! Persoonlijk houd ik het op een defecte printplaat. We komen het ding binnenkort ophalen om het mee te nemen naar de werkplaats. Prettige dag verder hoor!`
Vele tientallen telefoontjes en weer een week later, verschenen er plots twee oude mannetjes en een nog oudere vrachtwagen. Zonder een woord te zeggen laadden zij de wasmachine op en, wederom zonder een woord te zeggen, vertrokken zij. Tijd om maar weer eens te bellen met de leverancier c.q. reparateur. `Ah meneer de Hoofdredacteur, Bon Dia! Is het machientje opgehaald? Gelukkig maar of niet? Wanneer het apparaat klaar kan zijn? Geen idee. We bellen U volgende week maandag, is dat goed? Tot dan hoor!` Moeder de vrouw was de vele kilo´s wasgoed inmiddels allang meer dan zat en reed dagelijks naar de locale wasserette om de verschillende gezinsleden tenminste te kunnen voorzien van welriekend ondergoed. En, zo brak uiteindelijk de bewuste maandag aan. Maar weer eens gebeld dus: `Ach, daar bent U weer. Hallo, bon dia Moeder de vrouw. Nu, ik heb een verheugende mededeling: de wasmachine is inderdaad kapot. Wilt U hem ook laten maken? Prima, dan bellen we U maandag even terug voor een prijsopgave, dan kunt U immers altijd nog bepalen wat U zult doen. Het lijkt erop dat de motor defect is, de machine doet het namelijk niet meer! Fijne dag nog hoor.`
Juist op het moment dat de Chinese eigenaar van de wasserette Moeder de vrouw en haar beide logees, die dagelijks immers bij toerbeurt een bezoek brachten aan het waslokaal, bij de voornaam wilde gaan noemen, werd het wederom maandag. De telefoon in Huize Hoofdredacteur rinkelde: `Hallo, U spreekt met de reparateur. Het klopt hoor, de wasmachine is kapot. Waarschijnlijk de motor ditmaal. Kosten van de reparatie? Ik schat ongeveer 1000 gulden. Wat wilt U: weggooien of maken? Oh, U stuurt Uw man even langs Moeder de vrouw? Prima, dan zien we hem wel verschijnen. Bon tardi nog!` Dientengevolge reed Uw Hoofdredacteur, na een lange werkdag, langs de winkel van de leverancier, zocht eenzelfde machine uit als die welke de geest had gegeven, rekende af en sprak af dat de nieuwe machine gisteren bezorgd zou worden. Hetgeen ook volgens afspraak geschiedde. Kosten? Minder dan 900 gulden! Bon dia nog…..
Wordt vervolgd…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten