Op het doorgaans zo fraaie en heerlijk warme eiland Curaçao,
is het vandaag woensdag de 13e maart 2013 geworden. Van heerlijk warm weer is
echter nauwelijks sprake; het lijkt er meer op als is er sprake van herfstachtig
weer op het eiland. Het waait hard, af en toe valt er een buitje en de
temperatuur is met ongeveer 25 graden Celsius een graad of vijf lager dan
normaliter het geval is. Het voelt dan ook, hoe vreemd dat wellicht ook mag
klinken, enigszins kil en onbehaaglijk aan. Gelukkig komen dergelijke
weersomstandigheden niet al te vaak voor en veelal duren die omstandigheden ook
niet erg lang. Uw Hoofdredacteur verheugt er zich dan ook alweer op dat het
klimaat waarschijnlijk wel weer snel omslaat naar zonniger omstandigheden. Het
is vroeg in de ochtend, zoals dat meestal het geval is wanneer er een nieuwe
editie van "'Een Zonnig Avontuur" gereed is gekomen. Terwijl op Curaçao
de dag dus eigenlijk nog eerst echt moet beginnen, kunt U in elk geval vast op
de hoogte komen van de meest actuele gebeurtenissen op dit eiland.
Ook op Curaçao is het groot nieuws dat met veel
belangstelling wordt gevolgd. Het zal U immers ook niet zijn ontgaan dat er meer
dan honderd kapelaans bijeen zijn gekomen in de Sixtijnse Kapel in Vaticaanstad
om er een nieuwe Paus te kiezen? Welnu, ook op Curaçao wordt het conclaaf voor die
verkiezing van een nieuwe Paus met fikse
belangstelling gadegeslagen. Het wachten is dus nu, nadat de deuren van de
Sixtijnse Kapel gisteren werden gesloten tot op het moment dat de verkiezing
een winnaar zal hebben opgeleverd, op witte rook. Dat zal immers het teken voor
de wereld zijn dat er daadwerkelijk een nieuwe Paus is opgestaan! Het gebeuren
kan live, via het World Wide Web, worden bekeken nu er een zogenaamde webcam is
gericht op de Sixtijnse schoorsteen van waaruit de rook zal opstijgen. Gisteren
was er de eerste stemronde die, getuige de zwarte rook die via de computer viel
waar te nemen, nog geen afgetekende winnaar opleverde. 
Overigens is Uw Hoofdredacteur uitermate gelukkig
dat de eerdergenoemde webcam niet op Curaçao is gericht. Dan had het er
namelijk op geleken alsof er wel honderd nieuwe Pausen zouden zijn opgestaan. U
moet namelijk weten: ook Curaçao heeft schoorstenen. Weliswaar heeft Curaçao
geen echte Sixtijnse Kapel, maar wel heeft dit eiland het woeste genoegen om
dagelijks de gevolgen te ondervinden van witte rook die opstijgt vanuit de
schoorstenen van de Isla raffinaderij. Deze raffinaderij waarover, vanwege de dagelijkse
forse uitstoot van ongezonde stoffen, over het algemeen zeer veel te doen is,
stoomde ook de afgelopen dagen weer als vanouds. Grote witte en zwarte
rookpluimen stegen onophoudelijk en tegelijkertijd op. Alleen dat feit al zou
de gehele wereld, daar waar het om Pauselijke rook gaat, in verwarring kunnen
brengen. Nee, het is dus maar goed dat de Sixtijnse Kapel in Rome staat,
stonden de schoorstenen van de Isla daar ook maar!
Wellicht was het U al wel bekend en schrijft Uw
Hoofdredacteur het navolgende ten overvloede. Maar goed, dan is dat maar even
zo. Op Curaçao komen namelijk enorm veel hagedissen en leguanen voor. Van klein
tot uitermate groot; ze zijn er in vele soorten en maten. Wat wellicht veel
minder bekend is, is het feit dat er op dit eiland ook een aantal slangensoorten
voorkomen. Toch is dat echter wel degelijk het geval. En, zo kon het dan ook
zijn dat een dezer dagen zo een slang
werd aangetroffen in een innige omhelzing met een fikse hagedis. Voorwaar een
plaatje wat niet al te vaak geschoten kan worden. Als voorbeeld van heftige
dierenliefde wil Uw Hoofdredacteur U dat plaatje dan ook zeker niet onthouden.
Een van de logees van Uw Hoofdredacteur, Oom Albert
geheten, stuurde gisteren zijn autootje in de richting van een befaamd
warenhuis op dit eiland. De weg die hij diende af te leggen, voerde via een recentelijk
gereed gekomen rotonde. Ontspannen
rondrijdend, want zo werkt nu eenmaal een rotonde, schrok Oom Albert zich
plotsklaps een hoedje. Vanaf de verkeerde rijrichting meldde zich een auto, met
daarin een dame achter het stuur, die steeds meer opschoof richting het
karretje van Oom Albert. De dame achter het stuur maakte haar tegenliggers
duidelijk, middels verwoede handgebaren, dat eenieder uit de weg diende te
gaan. Kennelijk was zij in de veronderstelling dat haar tientallen spookrijders
tegemoet kwamen rijden, dit terwijl zij toch echt de enige was die de rotonde
linksom nam. Het liep allemaal gelukkig goed af, maar Uw Hoofdredacteur zal U
de uitdrukkingen die het Oompje bezigde, maar niet herhalen.
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten