Het werkliedengilde.....

Het is vandaag vrijdag 25 oktober 2013 geworden op het nog altijd fraaie eiland Curaçao. Alhoewel de dag eerst net van start is gegaan, loopt de temperatuur op Curaçao alweer behoorlijk op. Het ziet er dan ook naar uit als volgt vandaag weer een hete dag op het eiland. Uw Hoofdredacteur heeft inmiddels de Olijke Twee al afgeleverd bij school en heeft  nu de gelegenheid te genieten van een lekker kopje koffie alvorens er gewerkt dient te worden. Weliswaar heeft Uw Hoofdredacteur vakantie, maar dat blijkt iets waarmee de rest van de wereld klaarblijkelijk niet veel te maken heeft. En, zo kan het dan ook zijn dat de komende drie dagen de agenda weer redelijk gevuld is met werkafspraken. Het is nu eenmaal niet anders. Echter, vooraleer het zover zal zijn dat Uw Hoofdredacteur zich in passende kledij dient te hijsen, is er eerst nog tijd om U te voorzien van een nieuwe editie van "Een Zonnig Avontuur."

Gisteren was een dag die was ingeruimd voor het verrichten van allerlei, noodzakelijke klussen aan de nieuwe woning van het gezin Hoofdredacteur. Diverse werklieden zouden zich daarom, waarschijnlijk al vroeg in de ochtend, vervoegen aan de deur van Huize Hoofdredacteur, gewapend met hamers en schroevendraaiers. Uw Hoofdredacteur zat er daarom al, vanaf een uur of acht in de ochtend, klaar voor hen te ontvangen. Wie er echter ook verscheen, werklieden waren het niet. Tijd om maar eens even te gaan bellen met de coördinator van het geheel. "Bon dia, U spreekt met de Hoofdredacteur. Als ik mij goed herinner dan zou U toch vandaag een afvaardiging van het werkliedengilde in mijn richting sturen? Wat zegt U? Oh, ze zijn onderweg? Komen ze dan wellicht uit Jamaica? Oh, ze moeten eerst materialen kopen? Waar kopen ze die dan, op Bonaire wellicht? Nee hoor, dat is een grapje. Oh, daar houdt U niet van? Ja prima hoor, ik wacht nog gerust even af!"  Uw Hoofdredacteur was, dat zult U kunnen begrijpen, na dit gesprek volledig gerustgesteld en wachtte dientengevolge maar rustig af.

Ja hoor! Het was half een in de middag toen er plotsklaps een "Tuut, tuut" werd geclaxonneerd vanaf de straat. Vanuit een truckje, wat overigens rechtstreeks afkomstig leek te zijn uit het oudheidkundig museum, zwaaiden vrolijk twee mannetjes. "We zijn er al!" zo meldde de chauffeur. In alle rust stapten de twee mannen uit het barrel en keken eens kalm rond. "Ik dacht dat jullie vanochtend vroeg zouden komen?" zo vroeg Uw Hoofdredacteur. "Nee hoor. We moesten eerst nog allerlei materialen kopen namelijk," zo wist het mannetje. Besloten werd om te beginnen aan de eerste klus: een kleine reparatie aan de koelkast. Er werd een schroevendraaier gepakt waarna enige schroeven werden verwijderd. Onmiddellijk daarna weerklonk een meewarig geluid vanachter de koelkast. Het mannetje: "We moeten eerst even materialen halen. We zijn zo weer terug! Ayo meneer." U begrijpt het al, slechts een tweetal uren later keerde het tweetal weerom, voorzien van een aantal kunststof bakken die geheel waren gevuld met een warme maaltijd. "Zo, nu gaan we eerst even eten. Na een fiks aantal uren werken is dat wel verdiend," zo merkte de chauffeur op.

Om een lang verhaal niet nog langer te maken: pakweg een uurtje later werd de oldtimer weer ingepakt en vertelde een der mannen dat van het toilet voorlopig geen gebruik kon worden gemaakt. "De pot zit namelijk los omdat ik er nieuwe schroeven voor moet halen. Als U er nu op gaat zitten maakt U een vrije val. Hahaha. We komen morgen weer, want we zijn natuurlijk nog lang niet klaar. Hoe laat bent U morgen thuis? Oh, tegen twaalf uur? Dan komen we daarna, zo tegen een uur of twee. Want, tussen twaalf en twee lunchen wij natuurlijk. Nou ja, U moet maar zo denken, het begin is er! En, dat is op dushi Korsou al heel wat! Tot morgen meneer, U ziet ons vanzelf verschijnen. Belt U maar niet met onze coördinator, want waarschijnlijk moeten we eerst nog materialen halen. Ayo!!" Uw Hoofdredacteur wuifde het tweetal uit om zich vervolgens onmiddellijk te vervoegen bij zijn koelkast. Wellicht dat een biertje zijn onmacht wat zou kunnen laten verdwijnen.....

Wordt vervolgd.....