Opstaan!

Het is vandaag zondag 12 januari 2014 geworden op het wat bewolkte eiland Curacao. Het is half negen in de ochtend en voor Uw Hoofdredacteur is het inmiddels alweer enige uren geleden dat hij zijn warme mandje diende te verlaten. Immers, op dat moment meldde zich de jongste olijkerd, Levi geheten, met de mededeling dat het hoog tijd zou zijn om op te gaan staan. Het is welhaast wekelijks hetzelfde. Nadat Uw Hoofdredacteur namelijk daadwerkelijk is opgestaan, zetelt het mannetje zich in een diepe fauteuil om vervolgens, zonder ook nog maar een woord te zeggen, het spel minecraft op zijn computertje te gaan spelen. Daar zit je dan op zondagochtend terwijl de rest van het gezin Hoofdredacteur nog in diepe rust is! Het enige wat rest is zo af en toe een boterhammetje in het mannetje te werpen ("graag met kipfilet americain Pap") en hem wat drinken te verstrekken. Toen Uw Hoofdredacteur het ventje vroeg waarom hij eigenlijk niet zijn bed zou kunnen verlaten zonder daarbij Uw Hoofdredacteur te wekken, was het antwoord duidelijk: "Daar is niets aan Pap. Dat is toch niet gezellig? Het is toch juist leuk dat we met z'n tweetjes gezellig kunnen kijken hoe ik het spelletje speel?" U begrijpt, ook volgende week zondag zal hetzelfde ritueel waarschijnlijk wel weer plaatsvinden.

Gisteren was het weer eens zover. Terwijl Uw Hoofdredacteur juist terugkeerde van een bezoek aan de grutter die op de kleintjes let, met tassen vol boodschappen, weerklonk vanuit Huize Hoofdredacteur een luide kreet. "Bah! Wat heeft hij nu dan weer? Ahhhh, wat smerig! Heeft hij weer zo'n beest in zijn hok gestopt. Gadverdamme!! Oh, gelukkig komt Papa er aan Julia. Kom, wij gaan snel naar muziekles Julia!" zo sprak Moeder de vrouw. Tijd om snel polshoogte te gaan nemen dus. En ja hoor, het was weer eens zover. Zo ongeveer voor de twintigste keer in korte tijd had een der trouwe viervoetertjes van Uw Hoofdredacteur, een zwart teckeltje dat luistert naar de naam Youri, zijn prooi verstopt in zijn hokje. Wederom was het ditmaal een leguaan, overigens van beduidend kleiner formaat dan die welke normaliter in het hok worden aangetroffen. Trots als een pauw poseerde het blaffertje naast zijn buit. Al blaffend liet hij vervolgens blijken het met de verwijdering van de leguaan uit zijn hok niet geheel eens ter zijn. Maar goed, de boel is weer schoon, al zal het waarschijnlijk voor korte duur zijn.

Het is zondag vandaag op het zo fraaie eiland Curacao, hetgeen betekent dat er, in de loop van de ochtend, hoogstwaarschijnlijk weer vele vragen door de Olijke Twee op Uw Hoofdredacteur zullen worden afgevuurd. Dat is namelijk steevast het geval op zondag. "Wat gaan we vandaag voor leuks doen Pap? Het is toch immers zondag, de dag waarop we vrij zijn? We gaan toch echt wel wat leuks doen Pap, we blijven toch zeker niet de hele dag thuis toch? Dat is toch zo saai. Jij wilt toch ook niet dat we ons gaan vervelen Pap? Nu, heb je al iets leuks verzonnen Pap?" Ook vandaag zal het dus niet anders zijn. Gelukkig draait er deze week een leuke kinderfilm in de bioscoop: "Mees Kees op kamp!" Vanmiddag zal Uw Hoofdredacteur dan ook, althans zo luidt zijn verwachting, af gaan reizen richting de bioscoop om er allereerst grote zakken popcorn in te gaan slaan en vervolgens te trachten om, zonder ravage te veroorzaken zoals bij zijn vorige bezoek (popcorn besloot het dienblad te verlaten), de zitplaatsen te bereiken. Of het zal gelukken de film ongestoord te bekijken is overigens maar zeer de vraag. Het olijke tweetal moet immers steevast naar het toilet onder de film ("Ik moet echt heel nodig plassen Pap. Nee, ik kan het toilet niet alleen vinden. Oh, moet ik dan langs die lange rij mensen? Loop je dan even mee Pap?") Hoe het ook moge zijn, de zondag valt vandaag dus wel weer door te komen.

Wordt vervolgd.....