Op het warme eiland
Curaçao is het vandaag vrijdag 16 augustus 2013 geworden. De zon brandt als
vanouds op dit zo fraaie eiland, waar Uw Hoofdredacteur vandaag een wel zeer
grote verrassing te wachten stond. Maar, daarover later meer. Het is vrijdag
vandaag, hetgeen betekent dat er aan een lange werkweek een einde gaat komen.
Ook voor de Olijke Twee komt er een einde aan wat hun eerste schoolweek van dit
schooljaar was. En, dat is maar goed ook. Beide olijkerds zijn immers inmiddels
totaal uitgeput en laten zich, in de vroege ochtend, zo ongeveer slechts met
een kraan uit bed tillen. Totaal op zijn ze, de beide schatjes. Het zal overigens
vast en zeker wel een paar weken duren alvorens zij zijn gewend aan het
dagelijkse ritme van vroeg opstaan en veel energie te moeten leveren. Hoe het
ook moge zijn, vandaag begint voor hen gelukkig ook het weekeinde.
Gisteren was het
weer eens zover. In de namiddag diende een bezoek te worden gebracht aan de
loods waarin allerlei goederen, afkomstig uit containers, zijn opgeslagen. Er
was namelijk een vrachtauto geregeld die vele goederen zou moeten gaan vervoeren
naar de inrichting waar collega Bullie en Uw Hoofdredacteur dagelijks werkzaam
zijn. Zoals steevast het geval is, werd hulp geboden in de vorm van een zestal
potige cliënten van Uw Hoofdredacteur. Nu was het laden van de vrachtauto op
zich niet zo'n probleem, echter het wachten op terugkeer van diezelfde
vrachtwagen duurde wel erg lang. In de inrichting waar de goederen zouden
moeten worden afgeleverd, verliep het lossen klaarblijkelijk niet erg snel. De
zes potige knapen begonnen zich dan ook al snel enigszins te vervelen. Plots
kreeg collega Bullie een lumineuze inval. Ergens in de loods had hij immers,
eerder deze week, een Oudhollands spel gespot. En ja hoor, na enig zoekwerk
kwam de sjoelbak tevoorschijn. Prachtig om te zien hoe zes, toch doorgewinterde
cliënten, plots transformeerden tot enthousiaste jochies die druk waren met een
spelletje. Soms kan het leven zo verrassend zijn!
Nu we het toch over
verrassingen hebben, Uw Hoofdredacteur was gisteren en vanochtend met stomheid
geslagen. U moet weten, de overheid op Curaçao beschikt over een centrale
personeelsdienst. Deze dienst is ondersteunend aan alle overheidsorganisaties
op dit eiland, en dat zijn er nogal wat. Welnu, gisteren aan het einde van de
dag rinkelde de telefoon van Uw Hoofdredacteur. "Hallo, spreek ik met de
Hoofdredacteur? U spreekt met de centrale personeelsdienst. Ik wil U, als het
mag, een enigszins vreemde vraag stellen. U moet weten, we gaan binnenkort een
campagne starten voor professionalisering van ambtenaren. Daartoe wordt gebruik
gemaakt van een nieuwe opleidingspoot. En, om die tak van sport in de markt te
zetten en bekendheid te geven, worden er posters gemaakt met wervende teksten
en foto's van ambtenaren. Graag zouden wij ook een blanke ambtenaar
portretteren. Wat denkt U, wilt U meewerken aan een heuse fotoshoot?" zo
sprak de dame aan de telefoon.
En, zo kon het dan
ook zijn dat Uw Hoofdredacteur vandaag, in alle vroegte, af diende te reizen
naar de Oostkant van dit mooie eiland. Op de plaats van bestemming aangekomen
werd hij verwelkomd door een grote groep mensen. Fotografen, een visagist en
vele anderen heetten Uw Hoofdredacteur van harte welkom. Uw Hoofdredacteur
voerde, zoals hem was opgedragen, een grote partij kleding mee van waaruit
onmiddellijk een gewenste outfit tevoorschijn werd getoverd. Anderhalf uur lang diende Uw
Hoofdredacteur vervolgens, nadat hij van een lading make-up was voorzien, in
allerlei houdingen te poseren. Het moet gezegd, het was ontzettend leuk om mee
te maken, al kriebelde de kwast die de visagist na elke afdruk hanteerde,
behoorlijk in de snuit van Uw Hoofdredacteur.
Moeder de vrouw en
de Olijke Twee waren oprecht verbaasd dat uw Hoofdredacteur, toch op latere
leeftijd en voorzien van vele rimpels, het alsnog schopte tot fotomodel.
Hilariteit alom dus. Het leverde Moeder de vrouw in elk geval de slappe lach op
toen zij hoorde dat Uw Hoofdredacteur al om 8 uur in de ochtend zou moeten
poseren: "Die zakken onder je ogen gaan pas vanaf 10 uur weg,
hahahaha....". Hoe het ook moge zijn, de fotocrew was zeer enthousiast
over de foto's: "Man, wat heb jij een mooie kop om te fotograferen! Je
bent een natuurtalent" zo luidde het commentaar. Waarschijnlijk dient uw
Hoofdredacteur binnenkort dan ook af te reizen richting New York, hetgeen de lach
van Moeder de vrouw vast en zeker zal doen verstommen!
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten