Zomaar een willekeurige dag......

Op het immens hete eiland Curaçao is inmiddels donderdag de 29e augustus 2013 aangebroken. Uw Hoofdredacteur heeft het alweer bijzonder warm, terwijl de dag toch eigenlijk nog maar net begonnen is. Nu is het overigens zo dat de thermostaat van Uw Hoofdredacteur niet of nauwelijks door de klimatologische omstandigheden wordt gestuurd, maar veeleer door andere oorzaken, maar daarover later meer. Het is donderdag vandaag hetgeen betekent dat de werkweek al gestaag vordert. En, dat betekent dat het komende weekeinde, dat druk van aard zal zijn, snel naderend is. Het is immers het weekeinde van het "Curaçao North Sea Jazz Festival?" Uw Hoofdredacteur heeft de kaartjes al in huis om, samen met Moeder de vrouw, aanstaande vrijdag dag een van dit evenement te gaan bijwonen. Voordat het echter zover is, wordt het hoog tijd U bij te praten over het wel en wee in "De West." En, zoals steevast het geval is, dient daartoe deze editie van "Een Zonnig Avontuur."

 

Uw Hoofdredacteur is, voornamelijk door zijn dagelijkse werkzaamheden, redelijk gepokt en gemazeld. Dientengevolge is hij, over het algemeen, redelijk bestand tegen, soms toch wat ondergrondse, opmerkingen. Soms kan Uw Hoofdredacteur het echter toch niet laten om eens wat dieper op zo een fijnzinnige opmerking in te gaan. Zo kwam er een reactie binnen bij uw Hoofdredacteur die voortborduurde op een eerdere opmerking van Moeder de vrouw. Moeder de vrouw die zo af en toe, wanneer er weer eens een container moet worden leeggemaakt, fijntjes opmerkt: "Dan doe je tenminste weer eens wat!" De reactie luidde als volgt: "Lig je de hele dag aan het strand Hoofdredacteur?" Om die stelling enigszins te pareren neemt uw Hoofdredacteur dan ook graag even een gemiddelde dag op dit zo fraaie eiland met U door. "Een dag uit het leven van Uw Hoofdredacteur" zogezegd.

 

Het is zomaar een doordeweekse ochtend, een werkdag, wanneer de wekker in Huize Hoofdredacteur zich om kwart over vijf in de ochtend laat gelden. Na een hevig gevecht om het onding stil te krijgen, rest helaas niets anders dan de bedstee te verlaten. Onder de douche wacht een moment van bezinning: "Wat voor dag is het vandaag? Hebben de beide olijkerds gym vandaag? Moet er een bibliotheekboek mee terug? Heeft Moeder de vrouw nog een vergadering vanmiddag? Moet ik nog ergens boodschappen meenemen", en noem maar op. Daarna pakt Uw Hoofdredacteur, inmiddels fris gewassen, geschoren en gekleed, de beide tassen van de Olijke Twee. Vervolgens worden die tassen volgestopt met broodjes, bekers drinken, fruit en een bifi worstje. Het is dan inmiddels zes uur: tijd om de beide olijkerds zover te krijgen dat zij vrijwillig hun bed verlaten.

Ja hoor! Het is weer eens gelukt. De Olijke Twee staan, weliswaar na enig gemor, onder de douche en Uw Hoofdredacteur legt alvast een broodje voor hen klaar en zet er een beker drinken bij. Snel pakt hij zelf ook een kopje koffie. "Pap? We zitten er klaar voor. Mag er een filmpje op?" zo roepen steevast de beide olijkerds, inmiddels van kleding voorzien. Tijd om even een kwartiertje te zitten en de mail te checken. Nadien begint de strijd om het tweetal voor de beeldbuis weg te krijgen, hun tanden gepoetst te krijgen en ze in de auto te krijgen om op school te worden afgezet. Wanneer dat uiteindelijk allemaal is gelukt, wijst de klok iets na zevenen aan en sjeest uw Hoofdredacteur naar zijn dagelijkse, overigens drukke, werkzaamheden.

Tegen de klok van twaalven, na een productieve ochtend, gebruikt Uw Hoofdredacteur zijn middagpauze om een rondje eiland te maken in zijn autootje. Immers, vanaf de Oostkant dient hij zich wederom naar de school te begeven om de beide olijkerds op te halen van school. Wanneer de bel klinkt en de olijkerds zich melden, begint het onderhandelen: "Mag ik spelen? Mag ik iemand meenemen om te spelen? Gaan we zwemmen?" Zo kan het zomaar zijn dat beide olijkerds met een kameraadje naar huis gaan om te spelen en Uw Hoofdredacteur de zojuist afgelegde route, maar dan andersom, kan afleggen om het werk te gaan hervatten. Het kan echter ook best zo zijn dat er kameraadjes meegevoerd moeten worden, waarna de reis begint richting werkplek van Moeder de vrouw. Daar wordt het gezelschap vervolgens uitgeladen waarna Uw Hoofdredacteur weer terug kan racen naar zijn werk.

 

Zo aan het einde van de middag pikt Uw Hoofdredacteur dan ergens op het eiland een of twee van de olijkerds weer op,  doet enkele boodschappen of reist nog even naar een clubje waarvan een olijkerd lid is. Om vervolgens, wanneer eindelijk Huize Hoofdredacteur weer is bereikt, alvast de broodtrommeltjes en bekertjes drinken te gaan vullen voor de volgende dag. Tussendoor wordt dan vaak nog even een wasje opgehangen of afgehaald en opgevouwen waarna de lunchbox voor Moeder de vrouw dient te worden gevuld. Moeder de vrouw varieert namelijk haar eetgewoonten nog wel eens en is thans in een gezondheidsstadium. Dus: blokjes kaas, stukjes worst, plaatjes komkommer, kleine tomaatjes, wat druiven en stukjes meloen en klaar is Uw Hoofdredacteur. Tussen de bedrijven door worden er dan vaak nog telefoontjes gepleegd, beantwoord of de mail afgewerkt. Terwijl Moeder de vrouw, die zich dan veelal juist aan het front heeft gemeld, zorgt voor het avondeten, dekt Uw Hoofdredacteur dan vast de tafel.

Na het eten wordt het tijd de beide olijkerds zo gek te krijgen dat zij nogmaals willen douchen. Wanneer dat uiteindelijk weer eens is gelukt, wordt het tijd hen voor te lezen en onder de wol te gaan stoppen. Is dat te langen leste gelukt en ziet Uw Hoofdredacteur op zijn horloge, dan is het meestal al in de buurt van een uur of acht in de avond. Veelal het moment waarop Uw Hoofdredacteur zich afvraagt waar toch de tijd, die was gelegen tussen kwart over vijf in de ochtend en half acht in de avond, eigenlijk is gebleven. U ziet, zomaar een dag uit het leven van Uw Hoofdredacteur die overigens niet veel zal afwijken van vele anderen op dit mooie eiland. Echter, de gedachte dat Uw Hoofdredacteur slechts aan het strand ligt? Lariekoek!

Wordt vervolgd.....