"Wij bellen U wel!"

Op het warme eiland Curaçao is het vandaag woensdag 15 mei 2013 geworden. Een memorabele dag ligt achter Curaçao; de dag waarop de laatste eer aan de vermoorde politicus Helmin Wiels kon worden bewezen. Al vroeg op de dag van gisteren stonden daarom vele mensen opgesteld langs de route waarlangs de uitvaartstoet zich de komende uren zou gaan bewegen. Tegen de klok van half elf werd de kist, met daarin het lichaam van de heer Wiels, het Statengebouw binnengedragen door zes collega politici. Nadat de kist was geplaatst voor het gestoelte van de Statenvoorzitter, name een plechtige en zeer emotionele bijeenkomst haar aanvang. Alle fractievoorzitters kregen de gelegenheid om, gedurende twee  minuten, hun zegje te doen. Respect en ontzetting vormden een rode draad binnen de verschillende speeches, al maakte ex premier Schotte van de gelegenheid gebruik om vooral zijn gal nog even te spugen over de eerdere val van zijn Kabinet.

Na de plechtigheid in het gebouw van de Staten werd de kist overgebracht naar het SDK sportstadion te Brievengat. Alvorens aldaar te arriveren diende een tocht te worden afgelegd dwars door Punda en Otrabanda. Vele, vaak zeer geëmotioneerde, toeschouwers stonden langs de gehele route opgesteld. Ook in het stadion bleek het drukker dan druk te zijn en stonden duizenden mensen, opgesteld in een lange rij, te wachten tot op het moment dat zij langs de opgebaarde heer Wiels konden schrijden. Veel toeschouwers konden hun tranen, tijdens de lange plechtigheid, niet verbergen. Het was Uw Hoofdredacteur al wel duidelijk, maar het werd gisteren nog eens fiks bevestigd: de moord op de heer Wiels heeft enorm veel bewoners van Curaçao gigantisch geschokt. Men is vastbesloten om "de strijd van Wiels" in politiek opzicht te gaan voortzetten, al zou het alleen maar zijn om de herinnering aan de heer Wiels te laten voortleven. Pas na de klok van vijf uur kwam er een einde aan een lange dag op Curaçao; een dag die stond in het teken van afscheid. Nu wordt het tijd de blik weer te richten op de toekomst. Een toekomst waarvan Uw Hoofdredacteur overigens uitermate benieuwd is hoe die zich daadwerkelijk zal gaan ontwikkelen!

Moeder de vrouw was de afgelopen weken druk doende met het opstarten van een nieuw project. Wat was namelijk het geval? Welnu, al jarenlang was Moeder de vrouw, via de locale telefoonmaatschappij, geabonneerd op een zogenaamde "Blackberry." En nu, enige jaren later, meende Moeder de vrouw recht te hebben op een nieuwe telefoon. Zij toog dientengevolge, al enige tijd geleden, naar diezelfde telefoonmaatschappij alwaar zij, na slechts enige uren zoeken, erin slaagde een andere telefoon uit te zoeken. "   Het gereed maken van de telefoon kost slechts twee werkdagen mevrouw. Wij bellen U wel als U de telefoon kunt afhalen", zo liet de dame achter de balie aan Moeder de vrouw weten. Nadat Moeder de vrouw in de weken erna al eens een paar keer informeerde of zij überhaupt nog eens zou worden gebeld, kwam plots gisteren de mededeling dat het apparaat gereed zou liggen. Wederom ondernam Moeder de vrouw de tocht naar de telefoonmaatschappij; een ritje dat toch al snel een half uur in beslag zou nemen.

Bij de, achter de balie opgestelde, dame aangekomen bleek het toestel inderdaad klaar te liggen. "Heb ik nu werkelijk alles wat erbij hoort? Is er niets vergeten? Weet U het zeker mevrouw? Hoef ik echt niet meer terug te komen rijden straks?" zo vroeg Moeder de vrouw nog eens voor alle zekerheid. Nee, de dame wist het echt zeker: "Veel plezier met Uw toestel hoor. Pasa un bon dia", zo berichtte de dame. Thuisgekomen showde Moeder de vrouw het toestel trots aan Uw Hoofdredacteur. "Wil jij het toestel even gereed maken Hoofdredacteur?" Uw Hoofdredacteur opende het klepje van het toestel om vervolgens op te merken dat er waarschijnlijk een kleiner formaat sim kaartje zou moeten worden geïnstalleerd. Moeder de vrouw ontvlamde: "F**%! $#@*&^! F**%!" Onmiddellijk pakte zij haar oude telefoon en nam contact met de telefoonmaatschappij op met de vraag waarom zij niet was geïnformeerd over een afwijkend formaat van de sim kaart. "U moet gewoon even langskomen mevrouw", zo meldde de dame aan de telefoon. Moeder de vrouw was bijna niet meer te hanteren en Uw Hoofdredacteur speelde met de gedachte om Moeder de vrouw, voor haar eigen veiligheid, tijdelijk te isoleren. Toen Uw Hoofdredacteur even later berichtte dat hij, via het World Wide Web, een gebruiksaanwijzing van de telefoon had opgesnord waaruit bleek dat de sim kaart toch wel zou passen, richtte het ongenoegen zich op Uw Hoofdredacteur. "Wil je nu zeggen dat ik al die ophef voor niets heb lopen maken?"  Uw Hoofdredacteur bevestigde dat en besloot vervolgens de rest van de dag maar te doen of hij in gesprek was. Wat is het toch leuk om eenmaal in de zoveel tijd een nieuwe telefoon uit te mogen zoeken! "Tuut, tuut, tuut.......".

Wordt vervolgd.....