Inmiddels is het op
het zo fraaie eiland Curaçao zondag 8 september 2013 geworden. Alhoewel de
ochtend thans zo'n beetje ten einde loopt, voelt het alsof Uw Hoofdredacteur er
alweer een lange dag op heeft zitten. Het was immers pas kwart voor zes in de
vroege ochtend toen de jongste Olijkerd, Levi geheten, zich meldde met de
mededeling dat hij niet meer in slaap kon komen. Nog even werd getracht hem met
zijn iPad in het riet te sturen, een kunstgreep die echter al snel gedoemd
bleek te mislukken. En zo kon het dan ook zijn dat Uw Hoofdredacteur, in de stikdonkere
ochtend, al broodjes stond te smeren om de kleine olijkerd aan wat brandstof te
helpen. Maar goed, dan heb je wel meer aan je zondag. Pfff.....
De dag van gisteren
was in Huize Hoofdredacteur een zeer drukke dag. Al tegen kwart over acht in de
ochtend meldde zich een kennis die haar zuigeling kwam afgeven bij Huize
Hoofdredacteur. Het was de bedoeling, zo bleek althans Uw Hoofdredacteur, dat
er gedurende enkele uren op de jonge wereldburger, Benthe geheten, zou worden
gepast. Een taak waarvoor de oudste olijkerd, Julia geheten, zich maar al te
graag als vrijwilliger aanmeldde. "Het is net een grote levende pop
Mam", zo berichtte het meiske. Vervolgens torste zij de levende pop
urenlang met zich mee om er allerlei spelletjes mee te doen. "Och, had ik
toch maar zelf zo'n zusje Pap", zo wist de olijkerd te melden. Uw
Hoofdredacteur deed overigens, uit veiligheidsoverwegingen, maar snel alsof hij
volstrekt geen kennis had kunnen nemen van deze opmerking.
Enige uren later,
toen de kleine wereldburger weer door haar rechtmatige eigenaar was opgehaald,
werd het tijd de reis te gaan inzetten naar de muziekschool van de Olijke Twee.
Naast een blokfluit en een goede zangstem, waren de handjes van de beide
olijkerds gevuld met plastic zakjes. Het tweetal had namelijk besloten dat de
spaarpotjes maar eens geleegd zouden moeten worden om, van al het daarin
aanwezige kleingeld, iets leuks te gaan kopen bij de locale speelgoedwinkel. De
muziekles kon beiden dan ook niet snel genoeg beginnen en er werd vervolgens
een zucht van verlichting geslaakt toen de lessen daadwerkelijk waren
afgelopen. "Nu gaan we naar de speelgoedwinkel Pap", zo bedachten de
beide olijkerds. Nou, dat heeft Uw Hoofdredacteur geweten. Wat was het toch
lastig om keuzes te maken en wat was het toch jammer dat de spaarpot net niet
genoeg geld bevatte om net dat iets grotere cadeau te kopen. Uiteindelijk, een
klein uurtje nadat de winkel werd betreden, gelukte het om de verworvenheden af
te rekenen. Jammer alleen dat dochterlief onderweg weer eens een plastic zakje
vol kwartjes was kwijtgeraakt, hetgeen de dag voor Moeder de vrouw toch weer duurder
maakte dan in eerdere instantie was begroot.
Nadat er, aan het
einde van de middag, nog snel even een verkoelende duik kon worden genomen in
het zeewater van Snake Bay, werd het tijd de inwendige mens te gaan versterken.
Het geleek Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur een prima idee om een plaatsje
te gaan opzoeken aan de tafels van de Japanner in het Riffort. Er werd daar
vervolgens fiks genoten van overheerlijke sushi. Gezeten aan een tafeltje op
het plein in het midden van het fort werd nadien genoten van een heerlijke kop
koffie terwijl de beide olijkerds de laatste energie uit hun lijf renden. Toen
het tijd werd om naar huis te gaan vertrekken werd aan de oudste olijkerd
gevraagd waar haar, overigens recentelijk aangeschafte, schoenen eigenlijk
waren gebleven. "Oh, die heb ik even bij het kanon neergezet waar ik net
op ben geklommen. Ik haal ze wel even op", zo antwoordde het meiske. Om
even later, met een zeer teleurgesteld snoetje, te komen berichten dat de
schoenen waren verdwenen. En ja hoor, de schoenen bleken door een willekeurige
voorbijganger, met waarschijnlijk eenzelfde maat voeten, te zijn meegenomen.
"We moeten aangifte doen bij de politie Pap", zo wist de jongste
wijsneus. Maar ja, van de enige tijd geleden gestolen auto van Uw
Hoofdredacteur werd, zelfs na gedane aangifte, nimmer meer wat vernomen.
Aangifte doen van een paar weggenomen schoenen leek Uw Hoofdredacteur dan ook
niet echt een reële optie. Voortaan dus maar oude schoenen aandoen wanneer de
Japanner weer wordt opgezocht!
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten