Het is alweer 10
juli 2013 vandaag op het werkelijk zeer hete eiland Curaçao. Vanaf vroeg in de
ochtend schijnt al onbarmhartig de zon en is het heet. Zeer heet is het dus. Dagelijks geeft
Uw Hoofdredacteur de palmen in zijn tuintje een enorme hoeveelheid water,
hetgeen ze echter volstrekt niet belet om grote takken, donkergeel verkleurd,
van zich af te werpen. Eigenlijk is er geen beginnen aan en loopt slechts de
rekening voor het waterverbruik enorm op. Een groot bijkomend nadeel vormen de
muggen die, nu driekwart van het gezin Hoofdredacteur in Nederland verblijft,
hun aandacht ten volle op Uw Hoofdredacteur wensen te richten. Niet slechts hun aandacht
trouwens. Gewapend als lijken het B52 bommenwerpers bestoken zij met name elk
lichaamsdeel van Uw Hoofdredacteur, over het algemeen juist ten Noorden van diens enkels. Al zijn
gelukkig toch wel enige van diens lichaamsdelen behoorlijk afgeschermd.
Desalniettemin: het is dus zomer geworden op dit zo fraaie eiland en dan is het steevast
hetzelfde ritueel! Het is en blijft dus afzien!
De afgelopen dagen
waren, qua werk, drukker dan druk. Tot diep in de nacht zat Uw Hoofdredacteur
gebogen over rapportageformats die, vanwege een vaste deadline, in gereedheid
dienden te worden gebracht. En dat alles met slechts anderhalf oog! U begrijpt,
de tekst die Uw Hoofdredacteur, bij tijd en wijle, terug ging lezen, leek
volstrekt niet op datgene wat hij, in eerdere instantie, aan het papier had
willen toevertrouwen. Het mocht dan ook wel wat tijd kosten! Eerst tegen de
klok van drieën in de afgelopen nacht was het geheel geschikt voor verzending. Gezien
het feit dat gisterenochtend de eerste afspraak al om negen uur in de ochtend
stond gepland, niet echt een gelukkig tijdstip. Maar dan nog: het gelukte
uiteindelijk toch maar weer om de zaken op de afgesproken tijd naar tevredenheid
te kunnen opleveren. Je kunt dus eigenlijk best met een half oog minder!
Moeder de vrouw is
volstrekt spoorloos verdwenen. Zoals trouwe lezers zich vast nog wel weten te
herinneren, verblijft Moeder de vrouw, voorzover de informatie van Uw Hoofdredacteur reikt, nog altijd met ons beider koters in het verre
Nederland. Uw Hoofdredacteur had dan ook, na een week van eenzaamheid, wel
eens behoefte aan contact met het drietal. Vergeet het maar! Het gezelschap is
druk en onbereikbaar. Voor Uw Hoofdredacteur resten slechts schaarse berichten
die hem via de "Social Media" bereiken zoals: "Ik rijd nu naar het
ziekenhuis in Nordhorn" of "Het was leuk bij de Waarbeek en we gaan
nu berenpannenkoeken eten bij Ina." Het laatste daadwerkelijke contact dateert dan
ook al weer van enige dagen geleden. Toen was Uw Hoofdredacteur, middels het
fraaie medium Skype even, gedurende een tel of zeven, in contact met Moeder de vrouw. Onmiddellijk maakte
hij gebruik van de gelegenheid: "Mis je me wel een beetje?" Het
antwoord was overigens overdonderend!
"Volstrekt niet! Het is hier hartstikke leuk....". U begrijpt
het al, het contact is klaarblijkelijk voorlopig verbroken.
Gelukkig heeft Uw Hoofdredacteur
professionele opvang kunnen regelen. Bij hem in de buurt, circa 100 meter
verderop in de straat, wonen namelijk buurman Jeroen en buurvrouw Michelle. Jeroen,
sportjournalist van professie en jarenlang verbonden geweest aan voetbalclub
N.A.C, is naast journalist, scout en
begeleider van jonge veelbelovende voetballers. Dientengevolge herkende hij onmiddellijk
het gevoel dat in Uw Hoofdredacteur leeft. "Hoofdredacteur! Kom lekker
BBQ'en joh. Dan zit ge (Jeroen is van origine Brabander) niet zo alleen!"
Nou ja, de uitkomst laat zich raden. Heerlijk gezeten op het Toscaans
ingerichte terras van Jeroen en Michelle werd de eenzaamheid snel verdrongen.
Het is echt waar: "Een goede buur....".
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten