Da'j 't weet!

Het is vandaag op het warme edoch zo fraaie eiland Curaçao woensdag 18 september 2013 geworden. Een datum die in het geheugen van Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur gegrift staat, maar daarover later meer. Het is nog altijd zeer heet op dit eiland alwaar zo af en toe een kort regenbuitje in ieder geval tijdelijk voor enige verkoeling zorgt. Een lange werkdag staat weer op het punt te beginnen nadat Uw Hoofdredacteur de Olijke Twee heeft voorzien van broodtrommeltjes en hen heeft afgeleverd bij hun juffen. De week vordert echter alweer gestaag en voordat U het weet het is al snel weer weekeinde. Een mooi vooruitzicht derhalve.

Vandaag, 18 september, is het alweer exact vier jaar geleden dat de zeer bekende en markante Almelose Joop Schepers, vader van Moeder de vrouw en schoonvader van Uw Hoofdredacteur, kwam te overlijden. Wrang was het feit dat Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur juist enige weken op Curaçao vertoefden, toen de onheilstijding in de nachtelijke uren werd doorgebeld. Op stel en sprong werd dan ook teruggevlogen naar Nederland, alwaar Uw Hoofdredacteur een verdrietige edoch zeer boeiende taak wachtte. Joop, als oud-gemeenteraadslid van Almelo en oud-Statenlid van de Provincie Overijssel, was immers zeer bekend in Almelo. Er was bijna niemand die Joop, die in zijn leven mocht worden onderscheiden met de gouden legpenning van de gemeente Almelo waardoor hij het ereburgerschap van die stad verwierf, niet kende.

Welnu, wat was nu het geval? Wel, omdat Joop al vele jaren ziekelijk was, had hij zijn uitvaart al  jarenlang tot in den treure voorbereid, waarbij het scenario overigens bijna wekelijks veranderde. Het laatst opgestelde scenario in een dus lange rij, bleef uiteindelijk over. Er diende dan ook te worden gezorgd voor een lijkkist welke moeten worden voortgetrokken door prachtige Friese paarden, althans zo bedacht het Joop. Daarnaast maakte hij Uw Hoofdredacteur verantwoordelijk voor het daadwerkelijk uitvoeren van een uitvaarttocht dwars door de stad Almelo.

"Voor het gemeentehuis moet twee minuten worden stilgestaan en voor de bibliotheek ook. Da'j 't weet!" zo peperde schoonvader het Uw Hoofdredacteur in. "Dan moet je verder dragers regelen voor de kist. En, ik wil geen trieste toestanden! Het moet eigenlijk gewoon een klein feestje worden, waarbij aan de aanwezigen volstrekt geen koffie en cake uitgeserveerd mag worden! Na de plechtigheid, waarvoor je ook de sprekers moet regelen, wil ik dat het gezelschap zich vervoegd aan de bar van de bibliotheek van Almelo voor een biertje en een wijntje. Da'j 't weet! En nu oefenen we even, in jouw auto, de route van de koets en de wachttijd op de afgesproken locaties." En, zo geschiedde, want Jopie's wil was wet!

U begrijpt, op de dag van de uitvaart maakte Uw Hoofdredacteur een plechtigheid mee zoals hij nimmer tevoren had mogen meemaken. Een zeer indrukwekkende rit per koets door de stad Almelo, met dragers waaronder Uw Hoofdredacteur naast de koets lopend, volgde. Alle kruisposten die werden aangedaan, waren afgezet door de plaatselijke Hermandad en, op de voorgeschreven plekken werd, onder toeziend oog van het massaal opgekomen publiek, keurig de voorgeschreven wachttijd in acht genomen. De plechtigheid zelf was, in de ogen van Uw Hoofdredacteur, beter dan de meest beste schouwburgvoorstelling met sprekers die zo af en toe zelfs, een toch noodgedwongen wat ingetogen, applaus verdienden en kregen. En nadien was er inderdaad sprake van een bescheiden feestje in de bibliotheek.

Nu herinnert nog slechts een monument aan het heengaan van Joop. Dit monument, gemaakt door de beeldend kunstenaar Linda Biemans en opgesteld op de begraafplaats te Almelo, werd gemaakt rond de persprijs die Joop, tijdens zijn politieke carrière, eens werd toegekend. De prijs, bestaande uit een grote kei, kent slechts een kenmerkende inscriptie: "De Kei!" Da'j 't weet!

Wordt vervolgd.....